رتبه بندی و تعیین مزیت نسبی صنایع استان بوشهر

امروزه افزایش توان تولیدی، نیازمند توجه ویژه به بخش صنعت و افزایش سرمایهگذاری هدفمند در این بخش است. طی چنددهه اخیر وجود تغییرات تکنولوژیکی وسیع در بخش صنعت، تنوع نیازها و سلایق مصرفکنندگان را بههمراه آورده و بر عرضهفعالیتهای صنعتی افزوده است. از طرفی محدود بودن منابع مالی و امکانات کشورها جهت سرمایهگذاری و همچنین، وجود مناطق متفاوت و ناهمگون که از توزیع فضایی و الگوی یکپارچهای تبعیت نمیکنند، نیاز به تدوین برنامههای منطقهای رااجتنابناپذیر نموده است. تا با جهتدهی هدفمند به سرمایهگذاری در مناطق مختلف امکان افزایش بهرهوری بههمراه ارزش افزوده و رشد و توسعه اقتصادی را برای تمامی مناطق بههمراه داشته باشد. که در این میان تعیین مزیتنسبی و اولویتدهی به فعالیتهای مختلف میتواند بسیار حائز اهمیت باشد.از اینرو این مطالعه به شناسائی قابلیتها و پتانسیلهای موجود و تعیین اولویت جهت سرمایهگذاری در بخش صنعت استانبوشهر میپردازد. در این مطالعه با بهره جستن از شاخصهای مرتبط با موضوع و براساس آمار و اطلاعات جمعآوری شده ازمنابع آماری معتبر و در دسترس برای سال 1390 از بخشهای مختلف فعالیتهای صنعتی استان بوشهر برحسب کدهای دورقمیISIC با استفاده از روش تاپسیس، صنایع کارخانهای استان بوشهر رتبهبندی شدهاند. نتایج نشان میدهد که، در طی دوره مورد بررسی صنایع تولید مواد و محصولات شیمیایی، تولید زغال کک پالایشگاههای نفت و سوختهای هستهای، تولید ماشینآلات مولد و انتقال برق و دستگاههای برقی طبقهبندی نشده در جای دیگر و تولید سایر وسایل حمل و نقل از صنایع دارای مزیت و اولویتدار استان بوشهر به حساب میآیند

کلیدواژه ها:

صنایع کارخانهای ، مزیت نسبی ، استان بوشهر ، کدهایISIC/روش تاپسیس ، آنتروپی ، رتبهبندی طبقه بندی