جواد سیفی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی، دانشگاه پیام نور بابل، ایران
حامد مهرجو - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی، دانشگاه پیام نور بابل، ایران

در بازاریابی، مدیریت و ادبیات استراتژیک به جهت گیری بازار، جهت گیری یادگیری و نوآوری با هم به عنوان داشتن یک تاثیر قابل توجهی برمیزان عملکرد یک شرکت تاکید شده است. بطوریکه جهت گیری بازار و جهت گیری یادگیری می تواند به عنوان منابعی باشد که شرکت برایرسیدن به مزیت رقابتی بکار می گیرد. و کلید موفقیت در نوآوری محصولات و عملکرد هستند. هدف از این پژوهش حاضر بررسی اثر جهتگیری یادگیری و آمیخته بازارگرایی و قابلیت نوآوری بر میزان عملکرد با استفاده از تکنیگ رگرسیون و تحلیل مسیر در کسب و کارهای کوچک و متوسط در سطح شهرستان بابل – استان مازندران است. برای این کار از ابزار پرسشنامه به تعداد 115 نفر برای گردآوری داده های لازم جهت تحلیل استفاده گردیده است، همچنین از نرم افزارSPSS جهت انجام آزمون های متفاوت برای آزمون مدل و فرضیات استفاده شده است. که اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شد. نتایج تحقیق حاکی از آن بود که رابطه معنادار و مثبتی میان متغیر های جهت گیری یادگیری و بازارگرایی با قابلیت نوآوری سازمانی وجود دارد. همچنین یافته های پژوهش نشان داد که رابطه معنادار و مثبتی بین متغیر جهت گیری یادگیری و بازارگرایی و قابلیت نوآوری سازمانی با عملکرد سازمانی وجود دارد. و از آنجایی که جهت گیری بازار گاهی اوقات باعث گرایش به سمت صرفا رضایت بخشی نیازهای موجود مشتریان میشود، ممکن است منجر به نزدیک بینی شده که باعث کاهش نوآوری در اینصورت می شود. بنابراین باید تاکید ویژه داشت که در رویکرد بازارگرایی، سازمان ها نه تنها نسبت به مشتریان، بلکه به انتظارات و نیازهای آنها هم تمایل داشته باشند.

جهت گیری یادگیری، بازارگرایی، نوآوری سازمانی، عملکرد سازمانی