عدنان مرادیان - پژوهشگاه نیرو

توسعه اقتصادی بعنوان یک رکن اساسی در مجموعه سیاستهای هر کشور مطرح می گردد و ا نرژی عامل اصلی و ضروری توسعه اقتصادی در هر جامعه ای است . رشد روزافزون جمعیت، وابستگی به انرژی و به تبع آن رشد مصرف انرژی بویژه انرژیهای فسیلی موجب افزایش مشکلات زیست محیطی می شود . بنحوی که بخش انرژی از مرحله تولید تا مصرف موجب نشر آلاینده های مختلف زیست محیطی می گردد . یکی از مهمترین آلودگیهای بخش انرژی براساس اقلیم، نوع فعالیت و منابع طبیعی در منطقه آلودگی هوا در اثر انتشار و نشت گازهای آلاینده ناشی از احتراق سوختهای فسیلی است . اکسیدهای گوگرد(SOx) ، اکسیدهای نیتروژن (NOx) مونوکسید کربن (CO) ، ذرات معلق (SPM) ، هیدروکربنها (CH)و دی اکسید کربن (CO2) از جمله گازهای آلاینده و گلخانه ای هستند که در اثر فعالیتهای بخش انرژی بویژه احتراق سوختهای هیدروکربنی در جو انتشار می یابند . گازهای گلخانه ای مانند CO2 سبب بروز پدیده تغییر آب و هوا و گرمایش جهانی شده و از بعد جهان ی حائز اهمیت می باشند . در صورتی که گازهای آلاینده ای مانند NOx ، SOx ، سبب بارش بارانهای اسیدی، بروز مخاطرات بهداشتی و سلامتی برای انسان و سایر موجودات گردیده و عمدتاً از دیدگاه منطقه ای و ملی مورد توجه قرار می گیرند . با توجه به مطالب گفته شده کاهش انتشار گا زهای آلاینده به جهت احتراز از تشدید موارد پیش گفته از جوانب مختلف، هدف انجام برخی تحقیقات قرار گرفته است و از آن جمله پروژه " بازیافت CO2 از خروجی واحدهای نیروگاهی " با هدف فوق و به منظور کاهش مصرف سوختهای فسیلی و در نتیجه کاهش انتشار آلاینده ها به مورد اجرا گذاشته شده است

دی اکسید کربن، دود، حلال شیمیایی، نیروگاه، بازیافت