عوامل اجتماعی مرتبط با نگرش جوانان به کار (مطالعه موردی: جوانان 26-18 ساله شهر کرمانشاه)

یکی از معضلات فعلی جامعه جوان ایران، مسأله اشتغال است . بالا بودن نرخ بیکاری در کشور که تابعی از دو عامل رشد فزاینده جمعیت و کمبود فرصت هایشغلی است. گرچه برخی از عوامل بیکاری، ریشه در وضعیت اقتصادی جامعه دارد ولی عوامل مهم تر را باید در فرهنگ جامعه جستجو کرد . در برخیاستان ها مثل یزد با وجود وضعیت طبیعی و اقلیمی ناسازگار و نبود شرایط مناسب، مشکلی به نام بیکاری وجود ندارد و به عکس، کرمانشاه با دارا بودناقلیم های گوناگون، و شرایط طبیعی مساعد در رده استان های با بیشترین مشکل بیکاری است. این مقاله بر آن است تا نگرش جوانان 26-18 ساله شهر کرمانشاه نسبت به کار و عوامل اجتماعی مؤثر بر آن را مورد بررسی قرار دهد . جامعه آماری این تحقیق را جوانان 26-18 ساله ساکن شهرکرمانشاه تشکیل می دهد. روش پژوهش پیمایش با استفاده از تکنیک پرسشنامه بوده است و آزمون فرضیات پژوهش نشان می دهد که عوامل اجتماعی با نگرش به کار مرتبط است؛ به گونه ای که میزان «رضایت از خانواده» و «رضایت از زندگیم و نیز «گرش به مردم و آینده شهر» با نوع «نگرش به کار» رابطه دارد. یافته های پژوهش مؤید این نکته است که بحران ارزش ها موجب می شودفرآیند جامعه پذیری بدرستی انجام نشود و جوانان به عنوان ماحصل این فرآیند قادر به درونی کردن نگرش مثبت به کار نباشند.

کلیدواژه ها:

اخلاق کار ، نگرش ، روحی هکارجمعی ، فرهنگ کار ، عوامل اجتماعی ، جوانان