علیرضا فولادی - استادیار دانشگاه کاشان

گفتار حاضر به بررسی دو نظریه در باره شعر عرفانی فارسی می پردازد، یکی نظریه «تکامل گرایانه» که پیدایش این نوع شعر را نتیجه تکامل شعر زهدی می داند و دیگری نظریه «انسجام گرایانه» که پیدایش آن را تابع پیوستاری از زمینه ها و پیشینه ها می شمارد. مطالعه پیشینه شعر عرفانی فارسی در شعر غیر عرفانی، نثر عرفانی عربی و فارسی، شعر عرفانی عربی و شعر عرفانی فارسی، این گفتار را به عرصه ای برای عرضه هرچه روشن تر نظریه انسجام گرایانه تبدیل کرده است. این بحث با معرفی چند تن از آغاز گران این نوع شعر خاتمه می یابد.

شعرعرفانی، شعر زهدی، شعر قلندری، نظریه تکامل گرایانه، نظریه انسجام گرایانه