تأثیر تنش خشکی انتهای فصل بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم نان

این مطالعه به منظور ارزیابی تغییرات صفات زراعی مرتبط با عملکرد دانه گندم تحت شرایط تنش خشکی در مقایسه با شاهد در سال زراعی 92-1391 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اسلام آبادغرب اجرا شد. عملکرد و اجزاء عملکرد چهار رقم گندم نان (کریم، اروم، پیشگام و سیوند) و دو لاین (کراس سبلان و DN-11) در مقایسه با شاهد (سرداری) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در دو سایت (آبیاری کامل بعنوان شاهد و تنش خشکی انتهای فصل با قطع آبیاری از مرحله بوتینگ) به اجرا درآمد. صفات عملکرد دانه و اجزای آن از جمله عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه و ارتفاع بوته ارزیابی شد. نتایج تجزیه مرکب نشان داد شاخص برداشت و عملکرد بیولوژیک در شرایط تنش کاهش معنی دار یافت. در شرایط نرمال پیشگام و سرداری و در شرایط تنش کراس سبلان و کریم به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد را احراز نمودند. بیشترین کاهش عملکرد ناشی از تنش، متعلق به رقم پیشگام با 22/73% و کمترین کاهش عملکرد مربوط به رقم سیوند با 2/19% بود. به نظر می رسد احتمالاً رقم سیوند با کمترین کاهش عملکرد ناشی از تنش متحملتر از سایر ژنوتیپ ها از جمله شاهد باشد. از میان صفات مورد بررسی، شاخص برداشت، عملکرد بیولوژیک و وزن هزاردانه موثرترین متغیرها بر عملکرد دانه بودند.

کلیدواژه ها:

تجزیه مرکب ، شاخص برداشت ، عملکرد بیولوژیک ، وزن هزار دانه