نیاز راهداری - دانشجوی کارشناسی ارشد آگرواکولوژی،دانشگاه زابل، پردیس خودگردان
مهدی دهمرده - استادیار ، دانشگاه زابل، دانشکده کشاورزی، گروه زراعت
عیسی خمری - استادیار گروه زراعت،دانشگاه زابل، پژوهشکده کشاورزی
احمد اصغر زاده - استادیار .کرج، مشکین دشت، موسسه آب و خاک کشور

به منظور بررسی تأثیر کود دامی و کود زیستی بر عملکرد، اجزای عملکرد و درصد پروتئین گندم، آزمایشی در مزرعه آموزشی پژوهشی پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل در سال 1391 به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل دو سطح مصرف کودهای زیستی شامل شاهد (عدم تلقیح و تلقیح با سودوموناس فلورسنت) و 5 سطح مصرف کود دامی شامل شاهد، 10، 20، 30 و 40 تن در هکتار کود دامی می باشد. بر پایه نتایج بدست آمده سطوح مختلف مصرف کود دامی بر ارتفاع بوته، طول سنبله، تعداد سنبله، عملکرد اقتصادی، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، تعداد پنجه ، تعداد دانه در سنبله و درصد پروتئین دانه گندم تاثیر معنی داری داشت. اثر تیمارهای کود زیستی بر کلیه صفات مورد بررسی معنی دار بود. بررسی اثر متقابل فاکتورها نشان داد که بیشترین مقدار عملکرد اقتصادی به میزان 3300 کیلوگرم در هکتار با مصرف توام 20 تن در هکتار کود دامی و مخلوط کود زیستی سودوموناس فلورسنت بدست آمد. نتایج این آزمایش نشان داد که مصرف تلفیقی کودهای دامی و زیستی، نسبت به مصرف جداگانه آنها میتواند در افزایش عملکرد، اجزاء عملکرد و درصد پروتئین دانه گندم نقش موثری را ایفا کند.

ارتفاع بوته، تعداد پنجه، تعداد دانه در سنبله، تعداد سنبله