رضا پیرایش - استادیار گروه مدیریت و حسابداری دانشگاه زنجان
مینا مختاری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی گرایش مالی دانشگاه زنجان

تصمیم گیری در مورد ساختار سرمایه به معنی تامین مالی شرکت، همچون سایر تصمیم های مدیران بر ارزش کل شرکت تاثیرگذار است. مدیران به عنوان نمایندگانصاحبان سهام می بایست ترکیب ساختار سرمایه شرکت را به گونهای تنظیم کنند تا در روند افزایش ارزش شرکت که همانا افزایش ثروت سهامداران است دست یابند.عوامل متعددی ساختار سرمایه را تحت تاثیر قرار می دهند که یکی از مهمترین آنها نرخ سود تضمین شده می باشد. لذا با توجه به اهمیتی که نرخ مذکور در ساختارسرمایه دارد در این پژوهش به بررسی اثر کاهش نرخ سود تضمین شده بر تامین مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار پرداخته شد.بر این اساس فرضیه ی اصلی تحقیق مبنی بر وجود رابطه بین نرخ سود بانکی با نوع تامین مالی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار مطرح شد. با توجه به فرضیه-ی اصلی و توجه به این موضوع که با کاهش نرخ سود شرکتها برای تامین مالی خود از اهرم مالی استفاده می کنند که این امر باعث افزایش نسبت بدهی به کل داراییمی شود فرضیه ی فرعی تحقیق به این شرح است که آیا با کاهش نرخ سود در نسبت بدهی ها در ساختار سرمایه ی شرکت های پذیرفته شده در بورس افزایش یافته است یاخیر؟ بررسی فرضیه های تحقیق با استفاده از نرم افزار Eviews در دورهی زمانی 1387-1380 (دولت نهم) نشان می دهد که بین نرخ سود و نسبت بدهی ها در ساختار سرمایه ی شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار از جمله صنایع نساجی، فرآوردهای غذایی و آشامیدنی، فلزات اساسی، محصولات کانی غیر فلزی و ماشین آلات وتجهیزات رابطه وجود دارد، به طوریکه در صنایع نساجی، فرآوردهای غذایی و آشامیدنی و فلزات اساسی بین نرخ سود و نسبت بدهی ها نسبت عکس وجود دارد ولی درمحصولات کانی غیر فلزی و ماشینآلات و تجهیزات بین نرخ سود و نسبت بدهی ها رابطه مستقیم وجود دارد و همچنین مشاهده می شود در صنایع مواد و محصولاتشیمیایی بین نرخ سود و نسبت بدهی ها در ساختار سرمایه رابطه ای وجود ندارد.

نرخ سود، ساختار سرمایه، بورس اوراق بهادار، نسبت بدهی ها