بهنوش عباسی پور - دانش آموخته کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان
سراله گالشی - عضو هیات علمی و سردبیر مجله علوم زراعی دانشگاه منابع طبیعی گرگان ، گرگان، ایران
حسین عجم نوروزی - عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان، گرگان، ایران

به منظور اثرات آرایش کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد سه ژنوتیپ آفتابگردان در منطقه گرگان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای تصادفی در سه تکرار انجام شد. در این آزمایش فاصله ردیف در چهار سطح 30×50و60×25و20×75و80×19 به عنوان فاکتور اصلی و ژنوتیپ های فرخ به عنوان فاکتورهای فرعی درنظر گرفته شد. در پایان آزمایش وزن خشک کل، سطحSHF81-90قاسم و برگ، تعداد برگ، قطر ساقه در مرحله گلدهی، ارتفاع نهائی بوته، تعداد دانه در ردیف، تعداد گره، قطر طبق، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه ، درصد پوست به مغز و عملکرد دانه اندازهگیری شد. نتایج نشان داد کهآرایش کاشت بر کلیه صفات اندازهگیری شده معنی دار بود. اثر رقم نیز بر کلیه صفات معنی دار بود. بر اساس نتایج بدست آمده افزایش آرایش کاشت منجر به افزایش تعداد دانه در ردیف، قطر طبق در مرحلهرسیدگی، قطر ساقه در مرحله گلدهی، وزن خشک کل و درصد مغز به پوست و کاهش ارتفاع و سطح برگ وتعداد گره شد. عملکرد دانه در آرایش کاشت 20× 50 سانتی متر نسبت به سایر آرایش کاشتهای مورد مطالعه برتری معنی داری را نشان داد و بیشترین میزان عملکرد رقم قاسم تحت الگوی کاشت20×75سانتی متر بدست آمد. به نظر میرسد رقم قاسم نیز با توجه به افزایش وزن خشک اندام هوایی، وزن هزاردانه، تعداد دانه در ردیف، قطر طبق در مرحله رسیدگی و عملکرد دانه در آرایش کاشت20×75 نسبت به دورقم دیگر مورد مطالعه برتری دارد.

آفتابگردان، عملکرد، اجزای عملکرد، آرایش کاشت