جمشید بهین - گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه رازی، باغ ابریشم، کرم
زهرا فدایی - بخش شیمی و مهندسی شیمی، جهاد دانشگاهی، استان کرمانشاه
فروغ مکانیکی - گروه مهندسی شیمی، دانشکده فنی مهندسی، دانشگاه رازی، باغ ابریشم، کرم
محمد پورجوزی - گروه مهندسی شیمی، پردیس ۳، دانشکده فنی، دانشگاه تهران

این تحقیق قابلیت تولید خمیر ح لشدنی (آلفاسلولز) از ساقه ذرت بلا استفاده در منطقه شرق کرمانشاه واقع در مزارع کشاورزی بین بیستون و صحنه مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا آنالیز شیمیایی بر روی نمونه ساقه انجام گرفت که بر طبق آن درصد مواد استخراجی 6/25 خاکستر 7/76، لیگنین 19/7، و سلولز 66/29 درصد و میزان رطوبت ان نیز 8/36 درصد تعیین شد. سپس مرحله پی شهیدرولیز با آب با یک پروفیل افزاینده و کاهنده دما و ۳ زمان پخت (ماند) متفاوت، صفر، ۲۰ و ۳۰ دقیقه در دمای ۱۷۰ درجه سانت یگراد انجام گرفت و با توجه به راندمان خمیر حاصله، زمان ماند ۳۰ دقیقه بعنوان زمان پیش هیدرولیز بهینه انتخاب شد. در مرحله بعدی، پخت کرافت با شرایط سولفیدیته ۲۵ درصد و قلیای فعال ۶۰ و ۹۰ دقیقه انجام شد. از بین پخ تهای انجام شده، با انداز هگیری راندمان ، ۲۰ و ۲۲ درصد در ۳ زمان ماند ۳۰ ،۱۸ خمیر و عدد کاپا، پخت بهینه انتخاب و شرایط آن قلیای فعال ۲۲ درصد و زمان پخت ۹۰ دقیقه بود. پس از آن رنگبری (سفیدسازی) روی خمیرهای حاصله با توال یهایHEHP و HEH با غلظ تهای متفاوت در مراحل هیپوکلریت سدیم و استخراج قلیایی انجام گرفت. در هر کدام از خمیرهای رنگبری شده درصد آلفاسلولز، لیگنین، درجه پلیمریزاسیون وخاکستر تعیین و بهترین شرایط رنگبری به لحاظ ویژگی خمیر ح لشدنی رنگبری شده برای ساقه ذرت در توالیHEHP با مقادیر (6%) P(%۲) -H2(%۴) -E(%۳/۵) -H1 بود که درصد آلفاسلولز خمیر حاصل ۹۲ درصد تعیین شد.

آلفاسلولز- خمیر ح لشدنی- ساقه ذرت- پی شهیدرولیز - پخت کرافت