نازبانو ترکاشوند - کارشناس ارشد پژوهش هنر

در سال های اخیر، یکی از مباحث مطرح شده در ایران به چرخه اقتصادهنرهای تجسمی و ارائه راهکارهایی برای وارد کردن آثار هنرهای تجسمی بهعنوان کالاهای هنری فرهنگی به منظور ثروت آفرینی در این چرخه مربوطاست. چرخه اقتصاد کالاهای هنرهای تجسمی از سه بخش تولید، توزیع ومصرف تشکیل شده است.کلان شهر تهران به سبب محوریت در روابط اقتصادی، اجتماعی، تجاری و اداریدر کشور از اهمیت ویژه ای برخوردار است و سه خصلت مهم دارد:۱. این شهر مرکز تجمع آموزش هنرهای تجسمی به صورت آکادمیک وغیرآکادمیک است؛ به عبارتی تهران بزرگ ترین مرکز تولید کالاهای هنری فرهنگی در ایران است.۲. دارای بیشترین گالری ها و موزه ها برای ارائه و بازدید عموم ی کالاهای هنری فرهنگی در سطح کشور است؛ بنابراین در تهران با شرایط مطلوب تری بهتناسب شهرها ی دیگ ر به بحث توزیع کالاهای هنری می توان پرداخت.۳. تهران بیشترین شهروندان را نسبت به سایر شهرهای کشور در خود جای دادهو این حاکی از آن است که می توان مصرف کنندگان بیشتری را جذب سومینگزینه چرخه اقتصاد هنرهای تجسمی کرد.از طرف دیگر، با توجه به موقعیت فرهنگی سیاسی که ایران در خاورمیانهدارد، می توان شهر تهران را به عنوان پایتخت اقتصادی هنری در خاورمیانهمطرح کرد تا این شهر مکانی برای مبادلات کالاهای هنری فرهنگی سایرکشورهای همسایه باشد که این امر باعث تبادل مناسبات فرهنگی خواهد بودو هم زمان باعث جذب گردشگران خارجی به جهت بازدید و خرید و فروشکالاهای هنری خواهد شد که دارای منافع اقتصادی فرهنگی برای کشور است.با توجه به مطالب فوق، در این مقاله با چینش چند نظریه از نظریه هایجامعه شناسی هنر (تولید هنر)، نظریه های اقتصادی (اقتصاد خرد) و اقتصادفرهنگ (مدیریت بر فروش کالاهای هنری فرهنگی) راهکارهایی برایآماده سازی تهران به کلان شهری اقتصادی هنری فرهنگی ارائه خواهد شد

: تهران، اقتصاد، هنرهای تجسمی، ایران، کالاهای هنری فرهنگی و فروش آثار هنری