عباس روزبهانی - کاندیدای دریافت درجه دکتری مهندسی عمران آب دانشگاه تهران
بنفشه زهرایی - دانشیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تهران
امیررضا سلامت - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران آب دانشگاه تبریز

یکی از مهمترین چالش های پیش رو در مدیریت منابع آب حوض ههای آبریز، پدیده تغییر اقلیم و اثرات آن برمنابع و مصارف آب در افق دراز مدت است. برنامه ریزی طرح های مختلف توسعه منابع آب و به طور خاصطرح های سدسازی بایستی با در نظر گرفتن اثر این پدیده مهم در روند تغییرات در مولف ههای مهم چرخهآب شامل بارش، رواناب، حجم آب زیرزمینی و غیره صورت گیرد تا بتوان در آینده شاهد مدیریت پایدارمنابع آب در سطح حوضه های آبریز بود. در این تحقیق، مجموعه ای از شاخص های کمی و کیفی دررسته های اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی، کارایی و غیره جهت ارزیابی طرح های منابع آبی در جهتارزیابی سازگاری با تغییر اقلیم ارائه شده است. سپس بر اساس نتایج مطالعه جامعی که جهت بررسی اثرپدیده تغییر اقلیم بر منابع آب استان سیستان و بلوچستان و حوضه های آبریز آن صورت گرفته است، طرحدر دست اجرای افزایش ارتفاع سد پیشین از نظر میزان سازگاری با سناریوهای مختلف تغییر اقلیم تا افق2050 میلادی مورد بررسی قرار گرفته اند. نهایتاً، گزینه های مختلف با استفاده از روش برنامه ریزی کامپوزیتاز لحاظ میزان سازگاری رتب هبندی شده اند. برای رسیدن به این هدف، مدل ریز مقیاس کردن سیگنال هایهواشناسی، مدل بارش- رواناب و مدل تصمیم گیری چند معیاره به کار گرفته شده است. نتایج این تحقیقنشان دهنده لزوم به کارگیری اثرات تغییر اقلیم در برنامه ریزی و تصمیم گیری در خصوص طرح هایتوسعه منابع آب است

سازگاری با تغییر اقلیم، مدیریت پایدار منابع آب، برنامه ریزی کامپوزیت