رامین رستمی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری - واحد علوم و تحقیقات کرمانشاه

در هنر معماری نور و رنگ از مهمترین اجزایی هستند که در کنار سایر عناصر و مفاهیم طراحی از قبیل ساختار، نظم فضایی و مصالح ایفای نقش می کنند. بر طبق نظریه روانشناسان، تأثیر متقابل رنگ و نور با احساسات انسانی در ارتباط مستقیم بوده و متاسفانه به دلیل ناآگاهی برخی از معماران که مبادرت به ساخت ابنیه یا تعمیر آن می نمایند باعث بوجود آمدن ناهنجاری در فضا گردیده که نه تنها انسان در آن احساس آرامش و راحتی نمی کند بلکه باعث بوجود آمدن نوعی تشویش و نا آرامی فکری در افراد می شود و گاها بازتاب های بدی در ارتباط با دیگران خواهد داشت که می توان با طراحی معماری مبتنی بر اصول روانشناختی، در کاهش ناهنجاری های اجتماعی و افزایش امید به زندگی موثر بود. اجزاء اصلی نور و رنگ رابطه مستقیم با آسایش ساکنان در محیط داشته و پارامترهای انتشاری آنها از قبیل پراکنش، انعکاس و انکسار نیز موثر خواهند بود.بنابراین بررسی تأثیر رنگ و نور در زمان ها و مکان های مختلف یکی از مهمترین پارامترها در معماری داخلی و طراحی دکوراسیون می باشد. در این مقاله با استفاده از روش توصیف تحلیلی بر مبنای روانشناسی معماری؛ واژه گزینی هدفمند رنگ و نور و همچنین کیفیات غیر قابل اندازه گیری حاصل از نور و رنگ در هنر معماریبررسی و تجزیه و تحلیل شده است.

رنگ ، نور ، معماری ، روانشناسی معماری