محمد قضائی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشکده شهرسازی، دانشگاه شیراز
بهاره مستوفیان - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی منطقه ای،گروه شهرسازی، دانشگاه تهران

رشد و توسعه ی شهرنشینی از یکسو و گرمایش جهانی از طرف دیگر از عوامل اصلی بروز پدیده ی سیلاب می باشند که در محدوده ی ساختمانی شهر اغلب از آن ها تحت عنوان روانابهای شهری یاد می شود. بروز این پدیده در سطح شهر همواره با مسائل و مشکلات عدیدهای از قبیل آب گرفتگی معابر، اختلال در رفت آمد، ترافیک های طولانی و خرابی برخی از ساختمانها در نواحی فقیرنشین ، همراه است. بنابراین شناسایی عوامل تشدیدکننده ی این پدیده و شناسایی راهکارهای محلی مقابله با آن در شهرهای مختلف با توجه به ویژگی های خاص آنها مهم و ضروری به نظر می رسد. شهر شیراز به عنوان یکی از کلانشهرهای ایران و مرکز استان فارس به دلیل توسعه های اخیر و افزایش روند تخریب باغات در دهه های گذشته و در نتیجه از بین رفتن زمینهای نفوذپذیر و تبدیل شدن آنها به سطوح نفوذناپذیر در طول فصول بارش بارها با پدیده ی سیلاب و روانابهای شهری مواجه می شود. بنابراین در این مقاله با شناسایی اجمالی عوامل تشدیدکننده ی بروز پدیدهی روانابهای شهری در شیراز، راهکارهایی با توجه به ویژگی های شهر شیراز به منظور کاهش و یا رفع این پدیده ارائه می شود. از جمله ی این راهکارها می توان به سیاست های توسعه به همراه حفاظت، انتقال حقوق توسعه، بام سبز و ... نام برد.

رواناب های شهری، توسعه ی شهری،سطوح نفوذپذیر، شیراز