بررسی قابلیت ماندگاری گل شاخه بریده میخک با استفاده از غرق نعناع

گل میخک با نام علمی Dianthus caryophyllus یکی از قدیمی ترین و متداول ترین گل های شاخه بریده محسوب شده و از محبوبیت خاصی بین عموم مردم برخوردار است. یکی از بزرگترین مشکلات موجود در استفاده از گل های بریده ، کوتاهی عمر گلدانی، پژمردگی و پیری زودرس آنهاست . به حداقل رساندن ضایعات پس از برداشت در گل های شاخه بریده و افزایش عمر پس از برداشت آنها امری بسیار ضروری و مهم می باشد. به منظور بررسی اثر عرق نعناع با غلظت های 2، 4، 6 و 8% در محلول 5% ساکارز بر افزایش ماندگاری گل شاخه بریده میخک خوشه ای ، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار و 3 تکرار در شرایط آزمایشگاهی در سال 1393 برگزار گردید. در این آزمایش از آب مقطر (شاهد) و نیترات نقره جهت مقایسه استفاده گردید. بر اساس نتایج به دست امده از این آزمایش تیمارهای مورد نظر بر فاکتورهای مورد بررسی در سطح 1% اثر معنی داری داشتند. تیمار 6% (M6) عرق نعناع بالاترین کیفیت ظاهری را در بین تیمارها داشت که اختلاف معنی داری با سایر غلظت های عرق نعناع نداشت. از نظر عمر گلجایی تیمار 6% (M6) عرق نعناع بالاترین ماندگاری را داشت. کمترین ماندگاری مربوط به نیترات نقره و شاهد بوده است. از نظر حجم آب مصرفی نیز شاهد(آب) بیشترین میزان مصرف را دارا بود سایر تیمارها با هم اختلاف معنی داری نداشتند.

کلیدواژه ها:

میخک خوشه ای ، پس از برداشت ، عرق نعناع ، عمر گلجایی ، کیفیت ظاهری