بررسی تنوع ژنتیکی اکوتیپ های شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra) استان های آذربایجان شرقی و غربی با استفاده از مارکر مولکولی (RAPD)

تنوع ژنتیکی و ارزیابی ارقام مطرح شیرین بیان (Glycyrrhiza Glabra) در سطح مولکولی با استفاده از نشانگر رپید انجام شد. به منظور استخراج دی ان ای از روش تغییر یافته B.Winnepennickx استفاده شد و در گام بعد 3 اکوتیپ با 3 اغازگر مورد بررسی قرار گرفتند. از 3 آغازگر مورد بررسی روی دی ان ای ژنومی 47 باند تولید شد که 38 باند پلی مورفیسم داشتند. اغازگر OPN-05 کمترین باند و آغازگر OPN-08 بیشترین باند را تولید کردند. اندازه قطعات دی ان ای تولید شده بین 250 جفت باز تا 3500 جفت باز بود. باندهای تولید شده برای آنالیزهای استاتیک مورد استفاده قرار گرفتند. برای رسم درخت فیلوژنیک از نرم افزار PopGen32 و Spss16 استفاده شد. بیشترین تشابه ژنتیکی بین اکوتیپ های مرند و خروانق 0/789 و کمترین تشابه ژنتیکی بین اکوتیپ های مرند و ارومیه 0/333 می باشد و ضریب ک.فنتیک بین دندروگرتم و ماتریش تشابه 0/75 به دست آمد که نشان دهنده برازش مناسب دندروگرام به ماتریس تشابه بوده است. نتایج به دست آمده نشان داد که نشانگر مولکولی رپید ابزاری سودمند برای بررسی پراکندگی ژنتیکی و ارتباطات خانوادگی بین اکوتیپ های شیرین بیان است.

کلیدواژه ها:

شیرین بیان ، مارکر مولکولی ، تنوع ژنتیکی ، رپید ، درخت فبلوژنی