محمد نوادری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهر
فرنوش غلامحسین پور - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن
مهدی میرزایی چگنی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تنکابن

گیاه کاکوتی در نواحی کوهستانی ایران (بخصوص کردستان) به عنوان ادویه در غذاها کاربرد وسیعی دارد و عطر آن بسیار نزدیک به آویشن و Oregano و کمی هم شبیه به پونه است. در تهیه غذاهای ایتالیایی جایگزین بهتری نسبت به آویشن برای Oregano است. از برگ های خشک شده و خرد شده کاکوتی به عنوان طعم دهنده در دوغ استفاده می شود و برخی از دوغ های بسته بندی شده در ایران این ادویه را دارند. چوپان ها و کوه نوردان تازه کاکوتی را جمع آوری می کنند و چای آن را نوشیدنی گوارایی می دانند. خواص درمانی: گرم و خشک ضد باکتری خلط آور ضد سرما خوردگی و ضد عفونی کننده روده. کاکوتی که در گویش محلی خراسان به آن آنخ یا انوخ گفته می شود دارای نام علمی tenuior ziziphora از خانواده Labiatae می باشد. Thymus که نام علمی آویشن می باشد نیز از خانواده Labiatae می باشد. هرچند اثرات این دو گیاه بسیار شبیه همدیگر می باشند. آویشن بیشتر در بیماری های تنفسی استفاده می گردد ولی کاکوتی اغلب در درمان اختلالات گوارشی نظیر اسهال و دل پیچه کاربرد دارد. انواع مختلفی از لیشیمانیاها در سراسر جهان (دنیای قدیم و جدید) از عفونت های انسانی جدا گردیده است که تعداد آنها به بیش از 20 گونه و چندین زیر گونه می رسد . عفونت با تک یاخته های درون سلولی اجباری لیشمانیا دارای تظاهرات بالینی متفاوتی است که عمدتاً بر اساس علائم بالینی به چهار دسته تقسیم می کنند.

کاکوتی، پروماستیگوت، لیشمانیازیس، اختلالات گوارشی، عفونت