بررسی روند تغییر اقلیم با شاخص های اقلیمی حدی (مطالعه موردی: ایستگاه شهرکرد)

در این مقاله شاخص های تغییر اقلیم حدی تعداد روزهای یخبندان، شاخص استمرار دوره گرما، شاخص تعداد روزهای دارای بارش سهمگین تحت ۳ سناریوی B1 ،A2 و A1B برای دوره های (۲۰۲۰s) و (۲۰۵۰s) و (۲۰8۰s) با استفاده از ریز مقیاس نمایی آماری و خروجی های مدل گردش عمومی هوا HadCM3 در ایستگاه سینوپتیک شهرکرد به کمک مدل LARS-WG مورد بررسی واقع شد. نتایج حاصله نشان می دهند ممکن است تا سال ٢١٠٠ تعداد روزهای یخبندان تحت سناریوی A2 با کاهشی ۶۲ درصدی به زیر ۷۱ روز برسد، در حالیکه تعداد روزهای گرم سال که دمایی بیش از 33/4 (صدک نود دوره پایه) ممکن است از ۳۵ روز با افزایش چشمگیر به بیش از ۱۱۶ روز افزایش یابد که تأثیر توامان این دو عامل با یکدیگر خطری جدی برای شرایط اقلیمی و زیستی منطقه خواهد بود. به علاوه هر چند نتایج خروجی از مدل مذکور حاکی از افزایش ۱۱ تا ۱۳ درصدی تعداد روزهای دارای بارش سهمگین طی دوره ۳۰ ساله پیش رو (۲۰۲۰s) نشان می دهد ولی قطعاً تا سال ۲۱۰۰ این رقم کاهش خواهد یافت و یا حداقل در حالت های خوشبینانه (تحت سناریوهای A1B و B2) تغییر نخواهد داشت. که با عنایت به آنچه گفته شد وضعیت اقلیمی منطقه رو به گرمایش و خشکی چشمگیری خواهد رفت. بیشک این مهم مستلزم مدیریتی اصولی، جدی و سریع است.

کلیدواژه ها:

شهرکرد ، تغییر اقلیم ، شاخص های اقلیمی حدی