ارزیابی اثرات تغییر اقلیم آتی تهران با استفاده از مدل ریزمقیاس نمایی LARS-WG

افزایش گازهای گلخانه ای در چند دهه اخیر و افزایش دمای ناشی از آن باعث بر هم خوردن تعادل سیستم اقلیمی کره زمین شده و تغییرات اقلیمی گسترده ای را در اغلب نواحی کره زمین موجب شده است. با افزایش گرمایش زمین تحقیقات گسترده ای در خصوص پیش بینی اثر تغییر اقلیم بر روی منابع آب با استفاده از نتایج مدل های چرخه عمومی جو انجام گرفته است. این مد لها به دلیل بزرگ مقیاس بودن شبکه، دقت مکانی و زمانی موردنیاز مدل های هیدرولوژیکی را ندارد اما با استفاده از روش های ریزمقیاس کردن می توان خروجی های GCM را به متغیرهایی در مقیاس حوضه آبریز تبدیل نمود. یکی از مناسب ترین روش ها در کوچک مقیاس نمودن استفاده از روش های آماری است. در این مقاله از مدل LARS-WG به عنوان مدل ریزمقیاس نمایی آماری به منظور شبیه سازی داده های بارش و دما در ایستگاه هواشناسی سینوپتیک مهرآباد استفاده شده است. از میان مدل های گردش عمومی جو نیز مدل HadCM3 تحت سناریو A2 برای ارزیابی اثرات تغییر اقلیم در دوره زمانی ۲۰۸۰ تا ۲۰۹۹ استفاده شده است. نتایج حاصل نشان می دهد که در تمامی ماه ها دمای حداکثر و حداقل افزایش یافته است. بارندگی در برخی ماه ها افزایش و در برخی ماه ها کاهش را نشان می دهد ولی درمجموع بارندگی سالانه نزدیک به ۱۰ درصد کاهش داشته است.

کلیدواژه ها:

تغییر اقلیم ، مدل های گردش عمومی جو ، ریزمقیاس نمودن ، LARS-WG ، HadCM3