بررسی فرایندهای جداسازی گاز CO2 از جریان گاز دودکش و امکان استفاده از این فرایندها در واحدهای احیاء مستقیم میدرکس

تأمین انرژی در صنایع بزرگی همچون صنعت آهن و فولاد ، سیمان ، نفت ، پتروشیمی و غیره اغلب از طریق سوخت های فسیلی صورت می گیرد. استفاده از سوخت های فسیلی منجر به تولید گاز سوختی می شود که ورود برخی از اجزای این گاز به اتمسفر مشکلات زیست محیطی را در پی دارد. از جمله این گازها کربن دی اکسید است که جزو گازهای گلخانه ای و آلاینده محیط زیست محسوب می شود. جداسازی این گاز از گاز سوختی در صنایع مختلف نه تنها به حفظ محیط زیست کمک می کند که به عنوان محصول جانبی ، قابلیت جمع آوری و فروش دارد . روش های مختلفی مانند استفاده از غشاها ، جذب سطحی ، محلول های جاذب و روش تبرید و فشرده سازی برای جمع آوری گاز سوختی از تأسیسات صنعتی وجود دارد. در این مقاله تکنولوژی ها و همچنین پژوهش های صورت گرفت در زمینه جداسازی گاز CO2 از جریان گاز دودکش واحد میدرکس مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد پارامترهای مختلفی همچون میزان انرژی مصرفی ، شرایط گاز سوختی ، ملاحظات اقتصادی ، نرخ بازیابی CO2 و عوامل دیگری از این قبیل بر انتخاب روش مناسب تأثیرگذار است . در نهایت بررسی این عوامل در واحدهای میدرکس نشان داد که محلول جاذب آمینی به دلیل نرخ بالای بازیابی CO2، استفاده از حرارت گاز خروجی از ریفرمر احیاء و عواملی از این دست می تواند به عنوان روشی مؤثر در واحدهای احیاء مستقیم استفاده شود.

کلیدواژه ها:

فرآیند جداسازی CO2 ، گاز دودکش ، غشا و جاذب سطحی ، محلول جاذب آمینی ، میدرکس