بررسی خانه های مسکونی بابلسر در دوره های پهلوی و معاصر با نگرش اقلیمی و شکلی

اقلیم یکی ازاساسی ترین عاملهای شکل دهنده به ساختمان های مسکونی هرمنطقه است انسانها ازگذشته های دورهمواره درتلاش بوده اند تا بتوانند درجایی سکونت داشته باشند که آنها را ازگزند شرایط آب وهوایی مصون نگه دارد وبنابراین درنظر گرفتن شرایط اقلیمی درساخت مسکن همواره مورد توجه بوده است شایدبتوان گفت اساسی ترین عامل شکل دهنده به ساختمانهای مسکونی اقلیم آن منطقه است اما بستراجتماعی اقتصادی ایران معاصر زمینه سازتوسعه نگرش کمیت گرا به محیط مسکونی شدها ست که پی آمد آن تفکر کاهش نگرش اقلیمی به بافت جدید گردیده است شهربابلسر درکرانه جنوبی دریای خزر یکی ازشهرهای مرطوب و باران خیز است که طی چندین سال اخیر دستخوش تغییرات شگرف درنحوه ساخت گردیده است ساختمان میتواند نقش بسیارمهمی درمصرف سوخت و همچنین افزیاش کیفیت بهداشت محیطهای مسکونی درحفاظت ازمحیط زیست داشته باشد اما با افزایش جمعیت و نیازروزافزون به مسکن شتابزدگی و هرج و مرج و عوامل وابسته به آن باعث بروز ناهنجاری های اقلیمی گردیده است این پژوهش با روش تحقیقی توصیفی تحلیلی مبتنی براصول موضوع طراحی اقلیمی و باتکیه برگردآوری اطالعات به روش کتابخانه ای و میدانی به دنبال بررسی راهکارهای اقلیمی خانه ها دردوره های مختلف برای به حدنصاب رساندن شرایط آسایش ساکنان است

کلیدواژه ها:

بابلسر ، اقلیم ، خانه های مسکونی ، نگرش اقلیمی ، نگرش شکلی