ویدا رضایی - مرکز آموزش عالی علمی کاربردی جهاد دانشگاهی بجنورد
سحر همتیان بجنوردی - مرکز آموزش عالی علمی کاربردی جهاد دانشگاهی بجنورد
اسماعیل کفاشی

شبکه های حسگر بی سیم متشکل از گره های حسگر می باشد که به صورت تصادفی در محل توزیع گردیده اند تا بتوانند محیط یا اهداف مورد نظر را شناسایی واطلاعات مورد نظر را دریافت، ذخیره، پردازش و ارسال نمایند. این نودها علاوه بر قدرت کم، با محدودیت حافظه، پهنای باند و ظرفیت های محاسباتی نیز مواجه هستند با این وجود استفاده و کاربرد های حسگر، زمانی که یک گره حسگر اطلاعاتش را به دیگر گره های حسگر می فرستد در این حالت با کمبود منابع انرژی روبرو می شود. بنابراین انرژی گره ها به علت ارسال، دریافت و پردازش اطلاعات مصرف می شود. از آن جایی که مصرف انرژی در این شبکه های امری مهم است. در این مقاله نقش خوشه بندی و پروتکل های مسیریابی که در افزایش کارایی و متعادل کردن طول عمر حسگر ها موثر هستند بررسی شده است.

شبکه های حسگر بی سیم، طول عمر، خوشه بندی