بررسی استحکام نقطه جوش اتصال دهنده ورق های فولادی تحت بارگذاری استاتیکی

جوش نقطه ای یکی از پرکاربرد ترین نوع جوشکاری می باشد. این فرآیند برای اتصال ورق ها، یا سیم به ورق و یا بر روی سیم استفاده می شود. در این پژوهش، بر روی دو ورق فولادی که توسط یک جوش نقطه ای به هم متصل شده اند، بر مبنای چهار استاندارد مختلف بین المللی (پژو، رنو، سوزوکی و دایمر کرایسلر)، بارگذاری پیچشی انجام شد. هدف این تحقیق، به دست آوردن نیروی مورد نیاز برای رسیدن به نقطه تسلیم، و بررسی تأثیر قطر جوش نقطه ای و ضخامت ورق ها بر این نیرو بوده که از تحلیل استاتیکی در نرم افزارANSYS استفاده شده است. بدین منظور ابتدا یک چیدمان شامل یک دستگاه نقطه جوش به همراه کنترلر و ... نصب گردید. پس از آزمایشات، نمونه هایی با ابعاد و با اعمال جریان های مختلف به ازای هر ضخامت ورق و قطر ناحیه ی جوش به طور جداگانه تحلیل، و ضخامت و قطر ناحیه ی جوشی که بیشترین گشتاور ممکن را تا پیش از رسیدن به تسلیم تحمل می کرد، حاصل شد. نتایج نشان داد، با افزایش ضخامت ورق، نیروی لازم برای رسیدن به حد تسلیم در نقطه اتصال جوش نقطه ای افزایش می یابد. هم چنین برای یک ضخامت ثابت، با افزایش قطر ناحیه جوش مقاومت اتصال افزایش و نیروی پیچشی بیشتری برای جداسازی اتصال تا ناحیه خمیری نیاز است.

کلیدواژه ها:

جوش نقطه ای ، بارگذاری پیچشی ، المان محدود ، ANSYS