مدیریت یکپارچه سواحل مدل سنجش قابلیت گردشگری اراضی ساحلی
- سال انتشار: 1389
- محل انتشار: فصلنامه منظر، دوره: 2، شماره: 9
- کد COI اختصاصی: JR_MANZAR-2-9_015
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 936
نویسندگان
دکتری شهرسازی عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی
چکیده
گردشگری ساحلی از جمله فعالیت های جاذبی است که به دلیل تنوع اکوسیستم و ترکیب آب و خشکی، قابلیتهای چندگان های در سطح جهان دارد. کشور ایران با داشتن حدود 5 هزار کیلومتر خط ساحلی در سه حوزه جغرافیاییمختلف خزر، خلیج فارس و دریای عمان( توان بالایی در زمینه استقرار فعالیت های گردشگری دارد. اما به دلیل فقدان یک نظام جامع در زمینه توان سنجی، برنامه ریزی و بهره برداری از انواع گردشگری ساحلی، کمترین میزاناستفاده مناسب و پایدار از این قابلیت را فراهم نموده است. بدیهی است وجود برخی ضوابط و معیارهای فرهنگی و عرفی حاکم بر جامعه اسلامی ایران، امکان استفاده آزاد و بدون محدودیت از سواحل را همانند سایر کشورهایساحلی فراهم نمی کند، از این رو منظور از گردشگری ساحلی در ایران، بررسی ابعاد موضوع با اصل پایداری محیط و تناسب کاربرد آن با ویژگیهای جامعه شناسی ایرانی است.از سال 1380 و براساس الزامات بی نالمللی خصوصاً دستورکار 21 طرح جامع مدیریت یکپارچه مناطق ساحلی ایران ICZM برای نخستین بار کل منطقه ساحلی کشور را که شعاع تقریبی 10 کیلومتر از سواحل را در بر م یگیرد، به عنوان یک منطقه ویژه با عملکردهای چندگانه از جمله گردشگری، مورد مطالعه قرار داده است و درقالب یک مدل توان سنجی از سواحل ایران برای گردشگری، پهنه ساحلی را منطقه بندی کرده است. مقاله حاضر به بررسی ابعاد موضوع و معیارهای قابل استفاده در این مدل می پردازدکلیدواژه ها
مناطق ساحلی، گردشگری ساحلی، مدل توا نسنجی گردشگریمقالات مرتبط جدید
- نقش حیاتی عایق های سفید اکریلیک در حفاظت از گیاهان در برابر تغییرات اقلیمی
- بررسی اثر سیستم مدیریت ساختمان در مصرف انرژی ساختمان های اداری در شهر تبریز
- اکولوژی شهری و توسعه پایدار: چشم اندازی به شهرهای سبز آینده
- Designing a Residential Tower Influenced by Biophilic Architecture to Enhance Mental Health and Quality of Life for Residents in Iran and the Metropolis of Tehran (Case Study: District ۲۲)
- Toward Smart Urban Transportation and Crisis Management: A Literature Review and Delphi-Based Prioritization Framework
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.