نگره مؤلف و آثار کمال الدین بهزاد و رضا عباسی

  • سال انتشار: 1392
  • محل انتشار: ماهنامه باغ نظر، دوره: 10، شماره: 25
  • کد COI اختصاصی: JR_BAGH-10-25_009
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 985
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

فریده آفرین

پژوهشگر دکتری پژوهش هنر دانشگاه هنر دانشگاه الزهرا (س)

چکیده

آثار نگارگری ایران عرصه پرباری جهت انجام پژوهش های معاصر است . در میان نشانه های پراهمیت در آثار نگارگری ایران موضوع امضا و نام هنرمند را می توان مطرح کرد . امضا و نوشتن نام مؤلف به نوعی صحه بر ثبت نگاره به دست هنرمندی خاص است . این سنت به نوعی اثر را شناسنامه دار و به عبارتی اصل و نسب دار می کند. نام هنرمند که بر سینه اثر بدرخشد رابطه خویشاوندی آن درست از کار در می آید و راه بر انتساب آن به هر هنرمند یا هنرمندان دیگر بسته می شود . بحث مولف ، امضا و روش به کارگیری آن توسط هنرمندان ایرانی مانند رضا عباسی و کمال الدین بهزاد در دوره صفوی و تیموری با توجه به نظریه های انتقادی معاصر هدف مهم این پژوهش تلقی می شود. نیل به این هدف با روشی تطبیقی - تحلیلی تحقق پیدا می کند تا پاسخی بر این سؤال باشد که نظریه مؤلف را چگونه می توان دسته بندی کرد و در آثار رضا عباسی و بهزاد چگونه مقوله مؤلف / پدید آورنده و رقم زدن را می توان تحلیل کرد ؟ به منظور فراهم ساختن پاسخ مسئله پیش گفته ، در بخش اول ، بحث مؤلف در حوزه نقد ادبی بررسی می شود. سپس به طور تطبیقی بحث مؤلف در نگاره های دو هنرمند مذکئور از دوره صفوی و تیموری مقایسه می شود. نتیجه حاصل این است که بسیاری از هنرمندان ایرانی و سرآمد آنها «رضا عباسی » و «کمال الدین بهزاد» . به صورت عملی نظریه هایی درباره مؤلف مطابق نظریه های انتقادی معاصر را در آثارشان به مرحله اجرا درآورده اند. در سده دهم به دلیل تحولات خاص ، مفهوم جدیدی از هنرمند به میان می آید. تا پیش از این زمان ، اثر هنری از بقیه وجوه شرایط تحقق یک اثر (مانند مخاطب و هنرمند) با اهمیت تر بود. با تنومندشدن رو به فزونی وجه هنرمند و مؤلف ، یافتن ردپای مؤلف در اثر هنری ویژگی برجسته ای شد. جدا از مضامین سنتی مربوط به هنرمند و مؤلف ، اعتقاد به حضور غایب مؤلف در آثار بهزاد و کاربرد آن به مثابه مؤلفه ای کارکردی در آثار رضا عباسی مناسب ترین نتیجه همخوانی با نظریه های معاصر است.

کلیدواژه ها

مؤلف ( پدید آورنده ) ، نقد ادبی معاصر ، رضا عباسی ، کمال الدین بهزاد

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.