فاطمه آقاجان پورچهارده - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
طاهره گراخکی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت
سعید باقرسلیمی - استادیار گروه مدیریت دولتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت

یکی از مهمترین موضوعاتی که امروزه در مدیریت مطرح می شود، مسأله ماندگاری و تمایل به ماندن در محل کار یا ترک خدمت سازمانی می باشد. یکی از عوامل موثر بر تمایل به ترک خدمت کارکنان ، سبک رهبری مدیران می باشد. این مقاله در پی آن است که بررسی نماید تا به حال رابطه کدام یک از سبک های رهبری با تمایل به ترک خدمت کارکنان بررسی شده است و کدام یک بررسی نشده است و در این رابطه چه متغیرهای دیگری نقش داشته اند. نتایج حاکی از آن است که در زمینه رابطه بین سبک رهبری و تمایل به ترک خدمت بیشتر به تئوری های اقتضایی توجه شده است که در این میان سبک رهبری مبادله رهبر – پیرو بیشترین فراوانی را داراست. در میان سبکهای رهبری که تا کنون تاثیرشان بر تمایل به ترک خدمت بررسی شده است جای خالی سبک رهبری کاریزماتیک احساس می شود. همچنین سبک های رهبری تحولگرا و تعاملگرا و رهبری معنوی نیز آنقدر مورد توجه واقع نشده اند و نیاز به بررسی بیشتر دارند. همچنین می توان بیان کرد که اکثر پژوهش های انجام شده تاثیر سبکهای رهبری را به طور غیر مستقیم بر تمایل به ترک خدمت بررسی کرده اند و متغیر یا متغیرهایی به عنوان میانجی در رابطه بین سبک رهبری و تمایل به ترک خدمت حضور داشتند. بر این اساس در نهایت پیشنهادهایی برای محققان آتی ارائه می گردد.

رهبری، سبک رهبری، ترک خدمت