کمال خواجه پوربنادگی - استادیار دانشکده علوم انسانی دانشگاه آزاد اسلامی یزد

هرگاه نجات بمعنای رهایی از رنج وعذاب ورسیدن به سعادت ورستگاری -که مورد اهتمام ادیان الهی است -در نظر گرفته شود،این پرسش مطرح می شود که افراد بشراز نظر کمیت بیشتر اهل نجات ورستگاریهستند یا بیشتر اهل عذاب وگرفتاری؟ به خصوص آنگاه که مفهوم نجات گستر ده درنظر گرفته شده وهمهافرادی که بگونه ای ازعذاب رهایی یابند را شامل شود. چه افرادی که اصلا متحمل عذاب نشوند وچه افرادیکه مدتی هرچند طولانی عذاب کشیده وسپس ازعذاب نجات پیدا کنند.در نگاه اندیشمندان اسلامی این مساله دارای اهمیت خاصی است و لذا گروههای مختلف اندیشمنداناسلامی در باب وسعت دایره نجات سخن به میان آورده اند. تامل و دقت درکلمات این بزرگان نجات اکثریرا برای افراد بشر اثبات می کند. مقاله حاضر با بررسی دیدگاه برخی از اندیشمندان اسلامی در پی اثباتدیدگاه نجات اکثری است که دلایلی همچون حکمت،رحمت وعدالت خداوندی،آن را تایید می کند.

نجات ، فقیهان و متکلمان ، فیلسوفان ، عارفان