بهاره نصیری - عضو باشگاه پژوهشگران جوان واحد تهران مرکز
علیرضا محمدی نژاد گنجی - عضو هیات علمی دانشگاه دماوند

روزنامه نگاری الکترونیک، یکی از مفاهیم شگرفی است که همراه با موج سوم، یعنی انقلاب اطلاعات در دنیای ارتباطات شکوفا شد.این پدیده با شکل گیری شبکه های اطلاع رسانی، در آغاز بصورت کاملا ساده یعنی انتقال متن پیام ها بین افراد از طریق کامپیوترهایشان آغاز شد، اما به مرور شکل متنوع تر و بهینه ای پیدا کرد تا جایی که امروزه به یاری بهره گیری از جدیدترین دستاوردهای فن آوری اطلاعات و مخابرات، حتی قالب های تعریف شده روزنامه نگاری را در نور دیده و با ترکیب متن، تصویر، صدا، فیلم، انیمیشن و ... خود را به عنوان رسانه ای جدید مطرح ساخته است.این موضوع باعث شد رسانه های سنتی به تکاپو افتند و سعی کنند در رقابت با این رسانه موفق شوند. اما در نهایت آن چه اتفاق افتاد، ترکیب این رسانه ها بود. هر یک از رسانه های سنتی، به طریقی از فن آوری های جدید اطلاعات بهره گرفتند یا خود را در قالب این ابزار نوین رسانه ای جای دادند. یکی از این رسانه های سنتی، مطبوعات است که از هر دو شیوه فوق بهره جست. امروزه مطبوعات چاپی از فن آوری های نوین اطلاعات و اینترنت برای مقاصد مختلفی همچون تعامل با مخاطبان، بدست آوردن اخبار و ... بیشترین بهره را می گیرند و در عین حال،خود را نیز در بستر الکترون یک جای داده اند. به این ترتیب که در قالب ابزار رسانه ای جدید به عنوان روزنامه الکترونیک منتشر می شوند.مساله دیگر آن است که نقش کامپیوترها در شبکه های ارتباطی باعث شده است تا مردم قدرت ارتباطی را از رسانه ها یا همان دروازه بانان و گزینش گران پس بگیرند و این عمل در قالب وبلاگ ها ظهور و بروز نموده است و باعث شده هر مخاطبی برای خود یک سایبر ژورنالیسم باشد. این امر به معنی این است که قدرت ارتباطی از حالت محدود به گسترده ( یک منبع برای همه مخاطبان) به حالت گسترده به گسترده نقل مکان کند.تکنولوژی های نوین ارتباطی در حال قدرت بخشیدن به مخاطبان هستند، بطوریکه موجب شده اند تا مخاطبان کنترل فعال تری بر جریان های اطلاعات اعمال کنند و رفتارهایی را نیز به جریان های رسانه ای تحمیل کنند. این جابجایی در واقع همان انقلاب ارتباطی است.

روزنامه نگاری الکترونیک ، سایبر مدیا، سایبر اسپیس ، وبلاگ ، بلاگر