اثر آبیاری محدود و سطوح مختلف کود نیتروژن بر عملکرد و اجزا عملکرد گندم نان رقم چمران در شرایط آب و هوایی اهواز

به منظور دستیابی به الگوی بهینه مصرف آب و نیتروژن در شرایط دارای تنش خشکی پایان دوره رشد در گندم و همچنین بررسی تأثیر سطوح مختلف کود نیتروژن و آب بر عملکرد و اجزا عملکرد گندم ، آزمایشی در سال زراعی 85-1384 در مزرعه آزمایشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان (اهواز) تحت سه تیمار رژیم آبیاری I1 (آبیاری کامل یا شاهد)، I2 (عدم آبیاری در مرحله ظهور سنبله) و I3 (عدم آبیاری در مرحله شیری شدن دانه) و پنج تیمار کود نیتروژن N1 (صفر)، N2 (40) و N3 (80) و N4 (120 شاهد) و N5 (160) کیلوگرم در هکتار در قالب آزمایش کرت های یکبار خرد شده بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار به مورد اجرا گذاشته شد و نتایج این تحقیق مورد تجزیه و تحل یل آماری قرار گرفتند . نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان دادند که تأثیر تیمارهای آبیاری بر صفات عملکرد کاه ، شاخص برداشت ، وزن تک سنبله ، نسبت عملکرد دانه به ارتفاع بوته ، وزن هزار دانه و درصد پروتئین دانه در سطح احتمال خطای 5% معنی دار بود . همچنین تأثیر تیمارهای سطوح کود نیتروژن بر صفات شاخص برداشت کل ، وزن هزار دانه ، کارایی انتقال کربوهیدرات از ساقه به سنبله و درصد پروتئین دانه در سطح احتمال خطای 5% معنی دار بود. پس از تعیین ضرایب همبستگی بین صفات مورد مطالعه با عملکرد دانه ، نسبت عملکرد دانه به ارتفاع بوته و تعد اد دانه در مترمربع بیشترین همبستگی مستقیم (به ترتیب **0/94=r و **0/83=r) را با عملکرد دانه داشته و شاخص برداشت ، عملکرد بیولوژیک و وزن هزار دانه نیز به ترتیب در سطح احتمال خطای 5% بیشترین همبستگی مستقیم را با عملکرد دانه نشان داده اند. با توجه به نتایج حاصل شده، گروه تیماری I1N3 نسبت به سایر گروه های تیماری ارجحیت داشته و قابل توصیه می باشد.

کلیدواژه ها:

تنش آبیاری ، نیتروژن ، گندم و اجزای عملکرد