اثر پیش تیمار بذر بر روی شاخص های جوانه زنی گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) در شرایط تنش اسمزی

سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 423

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NABATAT10_944

تاریخ نمایه سازی: 25 مهر 1393

چکیده مقاله:

پیش تیمار با آب اجازه جذب آب را به صورت کنترل شده به بذر می دهد در نتیجه فعالیت های اولیه جوانه زنی شروع شده اما از خروج ریشه چه جلوگیری می شود . سپس بذر خشک می گردد و تا زمان کاشت قابلیت نگهداری را دارا می باشد. گلرنگ گیاهی است که در شروع جوانه زنی تا استقرار رقابت کمی با علف های هرز دارد. از این رو آزمایشی برای بهبود فاکتورهای جوانه زنی گلرنگ در شرایط تنش اسمزی بر روی توده محلی اصفهان (کوسه) انجام شد . آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار اجرا گردید . فاکتور اول شش نوع پیش ت یمار شامل شاهد ، سه ساعت نیترات پتاسیم ، شش ساعت نیترات پتاسیم ، سه ساعت هیدروپرایمینگ ، شش ساعت هیدروپرایمینگ و یک ساعت پلی اتیلن گلیکول بود و فاکتور دوم سه سطح پتانسیل اسمزی شامل 0/6-، 0/3- ، 0 مگا پاسکال بود. نتایج نشان داد که پیش تیمار شش ساعت هیدروپرایمینگ بیشترین تاثیر را بر روی حداکثر جوانه زنی، یکنواختی جوانه زنی و سرعت رشد گیاهچه دارد . تیمار نیترات پتاسیم در شکسته شدن خواب جزئی بذر و افزایش سرعت جوانه زنی موثر بود . سرعت رشد گیاهچه در 0/3- مگاپاسکال بیشتر از 0 و 0/6- بود . به طور کلی شش ساعت هیدروپرایمینگ در سطح پتانسیل 0/3- بیشترین اثر را بر فاکتورهای اندازه گیری شده داشت. پیش تیمار پلی اتیلن گلیکول اثر منفی بر روی فاکتورهای جوانه زنی داشت. هیدروپرایمینگ در کاهش خطرات استقرارگیاهچه در شرایط تنش خشکی موثر می باشد و به بذر اجازه می دهد تا رشد یکنواختی را در شرایط بارندگیهای نا منظم داشته باشد . همچنین بذور را هیدراته کرده، استفاده از مواد شیمیایی را به حداقل رسانده و باعث بهبود بنیه بذر و رشد گیاهچه می شود.

کلیدواژه ها:

گلرنگ ، پیش تیمار ، پتانسیل اسمزی ، هیدروپرایمینگ و جوانه زنی

نویسندگان

انسیه اشرفی

دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان

خورشید رزمجو

دانشیار دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان