بررسی اثر سطوح مختلف گوگرد وآهن بر خصوصیات کمی و کیفی دو رقم کلزای پائیزه

تغذیه گیاهی به عنوان یکی از فاکتورهای م هم به زراعی در افزایش عملکرد و بهبود خواص کیفی کلزا (Brassica napus L.) به شمار می رود به منظور بررسی تأثیر این دو عنصر بر کمیت و کیفیت دو ژنوتیپ کلزای پائیزه، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاههای تحقیقاتی خسروشه ر و تیکمه داش که در خاکهای زراعی آنها گوگرد وآهن قابل استفاده کمتر از حد بحرانی بود در طی دو سال زراعی 84 و 1385 به مرحله اجرا درآمد . فاکتور اول گوگرد در سطوح (صفر، 200 و 400 کیلوگرم در هکتار )، فاکتور دوم آهن با غلظت (صفر، چهار وهشت در هزار در هکتار به صور ت محلول پاشی از منبع سولفات آهن ) و فاکتور سوم ژنوتیپ های Okapi و SLM046 را شامل گردید. میانگین نتایج دو ساله در دو ایستگاه تحقیقاتی نشان داد بیشترین عملکرد دانه در اثر کاربرد 400 کیلوگرم گوگرد و محلول پاشی سولفات آهن با غلظت هشت در هزار در هکتار حاصل شد . همچنین عملکرد دانه در سال دوم در ایستگاه تحقیقات تیکمه داش بیشتر بود . کاربرد سطح دوم گوگرد و آهن باعث بیشترین تعداد خورجین در بوته گردید. ژنوتیپ Okapi بیشترین عملکرد دانه، وزن هزاردانه، درصد روغن، درصد پروتئین و عملکرد روغن را نسبت به SLM046 نشان داد. بیشترین تعداد دانه در خورجین از کاربرد 200 کیلوگرم در هکتار گوگرد حاصل شد. بیشترین وزن هزاردانه مصرف 400 کیلوگرم در هکتار گوگرد اندازه گیری گردید . همچنین بالاترین درصد روغن و پروتئین ، عملکرد روغن ، ارتفاع بوته و طول گل آذین با مصرف 400 کیلوگرم در هکتار گوگرد گرانوله و محلول پاشی سولفات آهن با غلظت هشت در هزار در هکتار به دست آمد.

کلیدواژه ها:

کلزا (Brassica napus L.) ، گوگرد ، آهن ، عملکرد دانه و عملکرد روغن