مطالعه صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک مؤثر بر عملکرد دانه چند ژنوتیپ تریتیکاله

به منظور شناسایی صفات موثر بر عملکرد دانه و مقایسه عملکرد ژنوتیپ های جدید تریتیکاله، این آزمایش با استفاده از طرح بلوک های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکر ار، در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی طرق مشهد و در سال زراعی 85-1384 به اجرا در آمد . تیمارهای آزمایش شامل 8 لاین جدید تریتیکاله به نام های BTCI-79-8 ،ET-79-17 ،ET-82-15 ،ET-83-19 ،ET-83-18 ،ET-83-16 ،ET-83-12 و AT-79-10 بود. در بین ژنوتیپ های تریتیکاله مورد بررسی، ژنوتیپ BTCI-79-8 بالاترین عملکرد دانه و شاخص برداشت را به خود اختصاص داد . همچنین عملکرد بیولوژیک و اجزای عملکرد دانه (تعداد سنبله در متر مربع، وزن هزار دانه، تعداد دانه در سنبله ) آن در مقایسه با سایر ژنوتیپ ها در حد مطلوب بود. در بین صفات مورد مطالعه، شاخص برداشت، میزان ماده خشک انتقال یافته و وزن هزار دانه نقش تعیین کنند های در عملکرد دانه ایفا نمودند و از همبستگی مثبت و معنی داری با عملکرد برخوردار بودند . همچنین از بین اجزای عملکرد دانه صفت تعداد سنبله در واحد سطح بیشترین تاثیر را در افزا یش عملکرد دانه داشت . بنابراین بر اساس اطلاعات به دست آمده گزینش برای شاخص برداشت اجزای عملکرد به ویژه تعداد دانه در واحد سطح می تواند در افزایش عملکرد موثر باشد.

کلیدواژه ها:

تریتیکاله ، ژنوتیپ ، مقایسه عملکرد ، صفات موثر بر عملکرد و همبستگی