مهدی احمدی مقدم - گروه مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی تهران
حسین کمانی - گروه مهندسی بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی تهران

در چند سال گذشته میزان مواد غیر قابل تجزیه به دلیل افزایش تولید و بالا بودن زمان ماندگاری آنها در محیط زیست افزایش یافته است . برای حذف این آلاینده ها از محیط زیست از رو ش های شیمیایی ، بیولوژیکی و یا بیوشیمیایی استفاده م ی شود که کاربرد هر یک از ای ن رو ش ها با دشوار ی هایی همراه است که می توان مشکلات کاربردی، هزین هبالا، و کارآیی کم را نام برد. کاربرد آنزی مهای آزاد و ب یجنبش شده(Immobilized) اکسیدو ردوکتازها و هیدرولازها در خاک م ی تواند آلاینده های آروماتیک مانند ٢ ٤ د ی کلروفنل و د ی متوکسی فنل را کاهش دهد . پایداری و کارآیی چنین آنزیم هایی در خاک به ویژگی های فیزیکوشیمیایی و زیست شناختی خاک و همچنین اندازه و نوع مواد افزوده شده به خاک بستگی دارد.

حذف آلایند هها، ترکیبات آروماتیک، خاک، آنزیم