مصطفی گواهی - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه شهید باهنر کرمان،
مهری صفاری - استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه شهید باهنر کرمان،
غزاله صفاری - دانشجوی کارشناسی زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه شهید باهنر کرمان

یکی از مهم ترین مشکلات مناطق خشک و نیمه خشک، وجود تنش ها ی غیرزنده محیطی بو یژه تنش های خشکی و شوری می باشد که بر روی رشد و نمو گیاهان تاثیر منفی دارد. تنش خشکی زمانی در گیاه حادث می شود که میزان آب دریافتی گیاه کمتر از تلفات آن باشد . تنش شوری نیز علا وه بر سمیت آن برای گیاه، باعث ایجاد تنش خشکی در گیاه می شود. در این تحقیق تاثیر سطوح مختلف تنش خشکی و شوری بر روی جوانه زنی بذور سیاه دانه (Nigella sativa) در آزمایشگاه دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان بررسی شد. این تحقیق بصورت ٢ آزمایش جداگانه در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد . تیمارها شامل ٤ سطح خشکی شامل صفر ، 0/19-، 0/41-، 0/99- مگا پاسکال و ٤ سطح شوری شامل صفر ، 50، 100، 150 میلی مول بر لیتر بودند . با توجه به نتایج بدست آمده از این آزمایش تنش شوری و خشکی به طور معنی داری (P<0/01) درصد جوانه زنی را کاهش دادند . نتایج بدست آمده از این آزمایش نشان داد که طول ساقه چه و ریشه چه با افزایش سطوح مختلف تنش خشکی و شوری کاهش می یابد.

سیاه دانه، جوانه زنی بذر، خشکی، شوری