بررسی تنوع ژنتیکی جوهای بومی ایران ازنظر تحمل به سرما

سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 274

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NABATAT09_1015

تاریخ نمایه سازی: 25 مهر 1393

چکیده مقاله:

جو شاید قدیمی ترین گیاه زراعی است که اهلی شده است . این گیاه یکی از سازگارترین غلات است . با این همه مانند سایر غلات نسبت به شر ایط محیطی نامساعد و اکنش منفی نشان می دهد . جو از لحاظ مقاومت به سرما نسبت به گندم در ردیف پائی ن تر قرار دارد و در ١٦ درجه زیر صفر تقریبًا تمام بوت ه های جو از بین می رود. به منظور ارزیابی و اکنش به سرما ، تعداد ٦٠٠ نمونه از کلکسیون جو بومی بانک ژن گیاهی ملی ایران (در طی یک سال در دو ایستگاه ار اک و جلگه رخآزمایش شد . مواد آزمایشی در خطوطی به طول دو متر و فاصله ٦٠ سانتی متر بطور یک در میان و به ازای هر ٢٥ نمونه دو شاهد محلی در یک آزمایش ساده مشاهده ای بدون تکرار و در بلوک های ٥٠ تائی کشت و مورد ارزیابی قرار گرفت . خصوصیت واکنش به سرما به روش امتیازبندی ١ (بسیار متحمل ) تا ٩ (حساس ) بر اساس دستورالعمل مؤسسه بین المللی ذخائر توارثی گیاهی تعیین شد . تعدادی صفاتزراعی از جمله زمان ٥٠ % گلدهی، طول بوته و سنبله، عملکرد دانه و وزن هزاردانه نیز اندازه گیری شد . نتایج نشان داد که کلکسیون جو بومی از لحاظ واکنش به سرما دارای تنوع ژنتیکی است. دامنه تغییرات واکنش به سرما در هر دو ایستگاه از ١ الی ٩ متغیر بود . نمونه هائی که دارای مبدأ مناطق سردسیر بودند تحمل خوبی نسبت به سرما نشان دادند . تحمل به سرما با صفات زراعی متعددی مانند درصد جوانه زنی ، عملکرد دانه ، وزن هزاردانه و طول بوته همبستگی منفی و معنی دار نشان داد. بر اساس آزمون من ویتنی دو منطقه از نظر میزان سرما با هم تفاوت معنی دار داشته و این تفاوت در سطح احتمال ١% معنی دار شد.

کلیدواژه ها:

جو بومی ایران ، ارزیابی تحمل به سرما

نویسندگان

سکینه شفاالدین

بخش تحقیقات ژنتیک وذخایر توارثی، مرکز تحقیقات خراسان

جهان بین فتحی

بخش تحقیقات ژنتیک وذخایر توارثی مرکز تحقیقات مرکزی

اسداله فتحی

موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر