تاثیر تغییر میزان مخزن بر اجزای عملکرد دو هیبرید آفتابگردان

مطالعه سیستم منبع ‐ مخزن بینش درونی ارزشمندی در سازو کار بارگیری سا کارز در آوند آ بکش را به وجود می آورد و این که آیا ظرفیت تولید مواد فتوسنتزی عامل محدود کننده تری برای افزایش بیشتر عمل کرد است یا ظرفیت پذیرش مخزن نمونه ای از پیچیدگی های فیزیولوژیکی عملکرد است . این پژوهش به منظور ارزیابی تاثیر تغییر میزان مخزن بر اجزای عمل کرد دو هیبرید آفتابگردان به صورت آزمایش فا کتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در ۳ تکرار در سال زراعی ۱۳۸۳ اجرا گردید . تیمار های آزمایشی شامل دو هیبرید آذرگل و آلستار و حذف دانه شامل تیمار بدون حذف دانه (شاهد)، حذف دانه های 1/3 کناری طبق، حذف دانه های 1/3 میانی طبق و حذف دانه های 1/3 مرکزی طبق بود . اعمال تیمار حذ ف دانه در زمان پس از گرده افشانی کامل انجام گرفت . نتایج آزمایش نشان دادند که بین دو هیبرید در همه صفات به جز وزن هزار دانه و پهنای دانه اختلاف معنی داری وجود داشته و در تمام صفات مورد بررسی هیبرید آذرگل نسبت به هیبرید آلستار برتری داشت. وزن هزار دانه, طول, عرض و پهنای دانه با حذف دانه افزایش یافته ولی نسبت مغز به دانه کاهش نشان داد. درصد افزایش وزن هزار دانه در هیبرید آذرگل معادل 3/9 درصد و در هیبرید آلستار معادل 6/9 درصد بود. وزن هزار دانه در تیمار شاهد 75/43 گرم و در تیمار های حذف دانه های 1/3 کناری، 1/3 میانی و 1/3 مر کزی به ترتیب 81/37 ، 78/83 و 78/21 گرم بود. بر اساس نتایج آزمایش می توان گفت که دو هیبرید مورد بررسی با محدودیت منبع مواجه بوده و میزانمحدودیت در هیبرید آلستار نسبت به هیبرید آذرگل بیشتر می باشد.

کلیدواژه ها:

محدودیت منبع و مخزن ، هیبرید آفتا بگردان ، وزن هزار دانه