بررسی کارایی تنظیم کننده های رشد با استفاده از آزمون کلروفیل سنجی در مزارع سیب زمینی همدان

هدف مطالعه حاضر بررسی اثرات تعدادی از تنظیم کننده های رشد اکسینی و سیتوکنینی در غلظت ها و زمان های متفاوت در میزان کلروفیل موجود در برگ گیاه سیب زمینی می باشد. با توجه به اینکه فتوسنتز مهم ترین فرایند تولید می باشد این فرایند وابسته به غلظت کلروفیل و دوام کلروفیل در برگ گیاه است لذا برآورد دقیقی از میزان کلروفیل برگ در طول دوره فتوسنتزی گیاه می تواند شاخصی مناسب بر توجیه عمل کرد گیاه باشد . با استفاده از کلروفیل متری و شاخص سطح برگ در مراحل مختلف بعد از اعمال تنظیم کننده های رشد بهترینغلظت و زمان اعمال تیمار ها را می توان تعیین کرد. این مطالعه به صورت آزمایش کرت های خرد شده فا کتوریل در قالب بلو ک کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی ۱۳۸۴ در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان اجرا شد . غلظت های مختلف 0، 20 ، 30ppm از تنظیم کننده های رشد گیاهی BAP و NAA در دو زمان شروع غده بندی و ده روز بعد از غده بندی به کار برده شد . نتایج نشان داد که کاربرد سطوح مختلف BAP و NAA به صورت محلول پاشی بر روی برگ گیاه روی شاخص سطح برگ دوام سطح برگ و عملکرد غده تاثیرات معنی داری داشته است . نتایج کلروفیل متری برگ در طول دوره طولانی در بوته ها یی که تحت تاثیر تنظیم کننده های رشد سیتوکنینی قرار گرفته بودند این تغییر باقی ماند که این به دلیل عدم تخریب کلروفیل در شرایط اعمال تنظیم کننده های رشد می باشد . که بهترین تیم ار در این شرایط 30ppm از تنظیم کننده رشد BAP در زمان شروع غده بندی می باشد. دوام سطح برگ و شاخص سطح برگ هم در تیمار 30ppm از BAP اختلاف معنی داری در سطح ۱% با دیگر تیمار ها نشان داد . تنظیم کننده رشد گیاهی NAA اختلافات کمتری نسبت به شاهد در شاخص های سطح برگ و دوام سطح برگ در کلروفیل متری نشان داد که این اختلافات معنی دار نشده است.

کلیدواژه ها:

کلروفیل متری ، تنظیم کننده های رشد ، شاخص سطح برگ ، دوام سطح برگ