تجزیه پایداری عملکرد ژنوتیپ های گلرنگ بهاره بر اساس آماره های پارامتریک

به منظور تعیین پایداری عملکرد دانه و بررسی اثر متقابل ژنوتیپ و محیط تعداد ۶ لاین اصلاحی پرعمل کرد و امیدبخش گلرنگ بهاره به همراه رقم شاهد کوسه در قالب ط رح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار به مدت ۲ سال زراعی (81-1380) در دو ایستگاه تحقیقاتی مورد مطالعه قرار گرفتند . تجزیه واریانس مر کب داده ها نشان دهنده تفاوت ژنتیکی بین عمل کرد دانه ژنوتیپ ها بود و اثر متقابل ژنوتیپ و محیط نیز معنی دار شد . به همین دلیل از پارامتر های پایداری شامل : واریانس محیطی (Si^2)، ضریب تغییرات محیطی (C.V i)، میانگین واریانس اثر متقابل (θi)، واریانس اثر متقابل (θi) ، اکووالانس (Wi^2)، واریانس پایداری (σi^2) ، ضریب رگرسیون خطی ،(βi, bi) و میانگین مربعات انحراف از خط رگرسیون (Sdi^2) و واریانس درون مکانی (MSy/l) جهت برآورد پایداری ژنوتیپ ها استفاده شد . در مجموع با در نظر گرفتن تمام روش های تجزیه پایداری به ترتیب عملکرد دو لاین A1 و C116 به عنوان پایدارترین شناخته شدند . بر اساس واریانس درون مکانی لین و بینز ، لاین A1 و رقم کوسه از پایداری قابل ملاحظه ای برخوردار بودند . لاین A1 با عمل کرد دانه بالا و پایدار در همه محیط ها معرفی می شود.

کلیدواژه ها:

گلرنگ ، اثر متقابل ژنوتیپ و محیط ، تجزیه پایداری و پارامترهای پایداری