حبیب امیر حلاجی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد
فرهاد فرح وش - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
فرهاد جعفری - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد
ابولفضل مرتضائی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجرد

این آزمایش در سال 1383 در ایستگاه تحقیقاتی دانشکده ی کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز در زمینی با بافت لومی -‐شنی به منظور مقایسه ی نسبت های مختلف کشت مخلوط ذرت و لوبیا در مقایسه با کشت خالص آن ها با استفاده از طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت .تیمارهای مورد استفاده شامل کشت خالص ذرت با تراکم های 79300،65800 و 94700 بوته در هکتار و کشت خالص لوبیا با تراکم های 200 هزار،300 هزار و 400 هزار بوته در هکتار و نسبت های کشت مخلوط با تراکم های 90×400، 90×300، 90×200، 80×450، 80×350، 70×450،و 70×350 هزار بوته در هکتار به ترتیب مربوط به ذرت و لوبیا بود.نتایج آزمایش نشان داد که تراکم بوته بر صفاتی چون درصد استقرار بوته و شاخص برداشت اثر غیر معنی داری داشته و بر روی صفت درصد پوشش علف های هرز معنی دار شد بیشترین درصد پوشش علف های هرز در تیمار تک کشتی لوبیا با تراکم 200 بوته در مترمربع معادل 84/2 درصد و کمترین آن در تیمار تک کشتی ذرت با تر اکم 9/47 بوته در مترمربع معادل 1/9 درصد مشاهده گردید.بیشترین میزان RVT و LER در تیمار (70×350) به ترتیب معادل 1/3 و 1/26 و کمترین آن در تیمار (90×200) به ترتیب معادل 0/98 و 0/96 مشاهده گردید و تراکم بهینه ی کشت مخلوط را با توجه به شاخص های نسبت برابری زمین و مجموع ارزش نسبی ،تیمار 70×350 هزار بوته در هکتار به ترتیب از ذرت و لوبیا را می توان برای منطقه ی تبریز معرفی نمود.

تراکم، کشت مخلوط، ذرت، لوبیا