بررسی کاربرد پلیمرهای سوپرجاذب به عنوان راهکاری مهم در کاهش اثرات تنش خشکی در گیاهان زراعی

ایران دارای اقلیم خشک و نیمه خشک بوده و باتوجه به موقعیت جغرافیایی و وضعیت توپوگرافی خاص، در طی قرن های گذشته همواره با مشکل خشکسالی مواجه بوده است. برحسب آمار موجود در بیش از 75 درصد مساحت کشور میزان بارندگی کمتر از 250 میلی متر در سال می باشد.بحران خشکسالی در ایران به قرن ها قبل و به زمان پیدایش تمدن در ایران برمی گردد.این مسئله باعث آن گردیده که امرو زه از ایرانیان به عنوان پیشگامان مبارزه با خشکسالی در جهان نام برده شود.ایرانیان با ابداع تکنیک های گوناگون و خلق ابزارآلات متفاوت توانستند یکی از تمدن های بزرگ دنیای قدیم را در زمینهای مستعد و خشک فلات ایران بنا نهند.لیکن امروزه عدم مدیریت صحیح در بخش های گوناگون باعث آن گردیده که استفاده درستی از منابع آب موجود صورت نپذیرد.یکی از بخش های مهم مصرف کننده آب در ایران بخش کشاورزی می باشد که باتوجه به آمار موجود بیش از 95 درصد مصرف آب در ایران را به خود اختصاص می دهد و بیشترین میزان تلفات نیز در این بخش صو رت می گیرد.خطر بحران خشکسالی که مانند سایر بلایای طبیعی کشور ایران را تهدید می کند، ضرورت صرفه جویی و کاربرد بهینه آب در بخش گوناگون و بالخصوص بخش کشاورزی را بیشتر از پیش آشکار می سازد. از سویی جهان امروز با دو چالش اساسی مواجه است از یک طرف با افزایش جمع یت نیاز به مواد غذایی روز بروز افزایش یافته و بالطبع تمام بخش های تولیدی و بالخصوص بخش کشاورزی باید از تمام ظرفیتهای خود برای تولید مواد غذایی استفاده کنند و از طرفی دیگر این توانایی باید برای سال های متمادی و برای نسلهای آینده حفظ گردد.با توجه به مسایل بیان شده اعمال مدیریت های صحیح و به کارگیری روش های پیشرفته به منظور افزایش تولید و حفظ ذخایر رطوبتی اهمیت خاصی پیدا می کند.اعمال شخم صحیح، استفاده از خاکپوش، کوددهی مناسب، کاشت گیاهان مقاوم به خشکی، انجام عملیات به زراعی، استفاده از مواد ضدتعرق و استفاده از پلیمرهای سوپرجاذب از جمله اقداماتی هستند که می توانند به منظور مصرف بهینه منابع آب در دسترس و کاهش خسارات خشکسالی مورد استفاده قرار گیرند.