زهرا رفیعی - دانشجوی دکتری علوم و صنایع غذایی دانشگاه تربیت مدرس تهران
محسن برزگر - دانشیار گروه علوم و صنایع غذایی دانشگاه تربیت مدرس تهران

در سالهای اخیر روشهای آمادهسازی نمونه بدون مورد توجه زیادی قرار گرفته است. از جمله این روش هااستخراج جذبی با میله چرخان( Stir bar sorptive extraction) است. در روش جذبی آنالیتها از بافت نمونه به درون یک فازمایع غیر قابل اختلاط استخراج میشوند. جاذبهای مختلفی برای روشهای استخراج جذبی در دسترس هستند. در این میان جاذبی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد PDMS پلی دی متیل سیلوکسان است. استخراج جذبی با میله چرخان شامل دو مرحله اصلی استخراج و واجذب میباشد. در طول دوره استخراج، میله همزن پوشیده شده با بسپار از طریق غوطه وری یا توسط نمونهبرداری از فضای فوقانی، در تماس با مواد حل شونده قرار میگیرد. پس از مرحله استخراج، واجذب آنالیت ها به صورت حرارتی یا مایع انجام میشود. کاربردهای اصلی این روش شامل تجزیه آفتکشها و مشتقات آنها ، هیدروکربنهای چند حلقه ای آروماتیک ،( PAHs) ترکیبات فرار، ترکیبات عامل آروما، عوامل بدطعمی، مطالعه ترکیبات مهاجرت کننده از بسته بندی به مواد غذایی، تجزیه سورفکتانتهای غیر یونی، آئروسول و نمونه های دارویی و پزشکی می باشد. از مزایای اصلی این روش ، استخراج و تغلیظ ترکیبات ازبافتهای آبی بدون استفاده از حلال، حساسیت و صحت بالا در تعیین سطوح ناچیز ترکیبات باف ت- های مختلف و تکرارپذیری خوب آن میباشد.

استخراج جذبی با میله چرخان، پلی دی متیل سیلوکسان، واجذب