روح اله خداوردی - کارشناس ارشد مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه علامه طباطبائی
احسان زهره بحنوردی - کارشناس ارشد مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت و حسابداری دانشگاه علامه طباطبائی

سازمان ها دریافته اند که حضور در بازارهای جهانی نیازمند کسب و حفظ راهبرد شایستگی های اصلی (مهارت و دانش تخصصی که موجب ایجاد مزایای رقابتی برای سازمان می شود) می باشد. در این راستا برون سپاری به عنوان یک تصمیم راهبردی و حساس، با توسعه سازمان و ارتقاء بهره وری در قالب کوچک سازی، موجب گسترش توانایی سازمان ها و دستیابی به راهبرد شایستگی های اصلی در محیط کسب و کار جهانی شده است. برون سپاری عبارت است از عملیات واگذاری برخی فعالیت های داخلی یک سازمان به تامین کننده آن در بیرون از سازمان در قالب یک قرارداد بلندمدت . برون سپاری با کوچک سازی و چابک کردن سازمان، کاهش و کنترل هزینه ها، دسترسی به منابع غیر داخلی، تقسیم ریسک و مدیریت وظایف مشکل و گاهی امکان ناپذیر سبب بهبود عملکرد شرکت ها و سازمان ها می شود. سازمان های امروزی به سوی شبکه محور شدن یا به بیانی رفتار در قالب هسته کوچک-شبکه بزرگ حرکت می کنند. بدین ترتیب سازمان ها با تمرکز بر قابلیت های هسته ای و کوچک سازی فعالیت های محدودی را برای انجام کار خود برمی گزینند و مابقی فعالیت های خود را به تامین کنندگان خارج از سازمان واگذار می کنند. این مقاله به بررسی موضوع برون سپاری، تعریف و بیان زیرساخت های موثر بر آن می پردازد. همچنین مزایا و مشکلات برون سپاری بررسی شده و در انتها چارچوبی جهت برون سپاری خدمات ارائه می شود. این مدل بر مشخصه های خدمت تاکید داشته و در ضمن سادگی نگاهی فراگیر به موضوع دارد.

برون سپاری، مزیت رقابتی، راهبرد برون سپاری