مهدی حاتمی تاجیک - مدرس دانشگاه و عضو هیئت علمی
محمدرضا عباسی - کارشناسی معماری

این مقاله معرفی و تحلیل جداره های ساختمانی ابداعی و نوینی است که می تواند علاوه بر تنظیم شرایط اقلیمی یک فضا در تبادل حرارت با محیط خارج، نقش بسزایی در طراحی معماری پایدار و انعطاف پذیر ایفا کند. این جداره در اجزاء اصلی ساختمان (دیوار، سقف، سایبان) قابل استفاده بوده و به صورت لایه به لایه و مشابه سیستم پنجره چند جداره عمل می نماید. قابل ذکر است این طرح نمونه داخلی و خارجی نداشته و در سال جاری به عنوان یک اختراع در اداره مالکیت صنعتی ایران به ثبت رسیده است. این جداره ها از سه لایه شفاف ساخته شده و در بین لایه ها مایع رنگی تزریق می شود که می تواند مقدار مقاومت حرارتی و ذخیره حرارتی جداره را تغییر دهد. اده ای که در دو لایه بیرونی تزریق می شود، رنگ داخل و خارج و ماده جداره وسط میزان مقاومت و ذخیره حرارتی را مشخص می کند. در سیستم لایه های ساختمانی منعطف برخلاف دیوارها، سقف و سایبانهای رایج، امکان تغییر رنگ، تعیین میزان شفافیت و کنترل مقدار نور عبوری از دیوار نیز وجود دارد. همچنین قابلیت جابه جایی مکان عایق حرارتی، کاهش یا افزایش مقاومت حرارتی و جرم ذخیره حرارتی توسط صاحب خانه یا به صورت خودکار از جمله مزیت های این سیستم می باشد. در این سیستم مایع رنگی از مخازن به وسیله پمپ به جداره ها تزریق شده و در صورت افزایش تعداد دیوارها از نرم افزار کامپیوتری نیز استفاده می گردد و به کمک آن در مقیاس وسیع کنترل انجام می شود. نوشته حاضر به معرفی این سیستم و پاسخی در جهت سوال زیر می پردازد: مناسب ترین راه کارهای اقلیمی مشترک برای طراحی معماری اقلیمی کدام است؟

اقلیم، سیستم ساختمانی منعطف، معماری اقلیمی، مقاومت حرارتی