مصیب پهلوانی - دانشیار اقتصاد دانشگاه سیستان و بلوچستان
ابراهیم مرادی - استادیار اقتصاد دانشگاه سیستان و بلوچستان
راحله فرامرزپور - دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد کشاورزی دانشگاه سیستان و بلوچستان

بخش کشاورزی به عنوان یکی اززمینه های توسعه مناطق میتواند درکاهش شکاف منطقه ای و برقراری توازن و تعادل و بهبود شاخصهای توسعه درنواحی موثرباشد سوال اصلی پژوهش حاضر این است که استان سیستان وبلوچستان چه قابلیتهایی دربخش کشاورزی دارد و چگونه میتوان این بخش را دراین منطقه رونق بخشید نوع تحقیق کاربردی توسعه ای و روش بررسی آن کتابخانه ای و پیمایشی است با بهره گیری ازمدل SWOT که ازجمله مهمترین مدلهای برنامه ریزی راهبردی محسوب میشود نقاط قوت ضعف تفرصت ها و تهدیدهای بخش کشاورزی دراین منطقه بررسی و پس ازآن مدل مکمل qspm برای اولویت بندی راهبردها و تعیین مناسب ترین راهبرد بهره گرفته شد جهت تعیین وزنهای عوامل SWOT پرسشنامه ای براساس مقیاس لیکرت بصورت 5گزینه ای طراحی و توسط 20نفر ازکارشناسان و خبرگان بخش کشاورزی درسطح استان سیستان وبلوچستان تکمیل شده است نتایج تحقیق نشانداد مهمترین فرصت دربخش کشاورزی استان سیستان وبلوچستان موقعیت جغرافیایی و مرزی بودن استان با امتیاز وزنی 0/194 و درزمینهی تهدیدات وجود شغلهای کاذب و درآمدزادرمقایسه با کشاورزی قاچاق سوخت کالا و موادمخدر با امتیاز 0/091 به عنوان مهمترین گزینه و مهمترین نقطه قوت تنوع اقلیمی و گستردگی عرصه فعالیت های بخش کشاورزی و منابع غنی ژنتیک یو گونه های گیاهی و دامی درسه منطقه سیستان بخش میانی و بلوچستانبا امتیاز بالای 0/201 و عدم دسترسی به تکنولوژی های پیشرفته صنعت یو کشاورزی و استفاده ازروشهای سنتی درمنطقه مورد مطالعه با امتیاز وزنی 0/094 به عنوان مهمترین نقطه ضعف کشاورزی استان سیستان وبلوچستان قلمداد شدند

راهبرد ، کشاورزی ، مدل SWOT ، مدل QSPM ، سیستان وبلوچستان