اسماعیل اسکندری - کارشناس ارشد معماری مدرس مدعو مرکز آموزش عالی فیروزآباد

بام سبزیکی ازرویکردهای نوین معماری و شهرسازی و برخاسته ازمفاهیم توسعه ی پایداراست که ازآن میتوان درجهت افزایش سرانه فضای سبز ارتقای کیفیت محیط زیست و توسعه پایدارشهری بهره برد بامهای سبز باعناوینی چون باغبانی درپشت بام و یا تکنولوژی کاشت گیاه درپشت بام بامهای زنده و یا زیست بام شناخته یمشوند که درطراحی و برنامه ریزی رابط ماوطبیعت به شمار میآیند که میتواند اثرات منفی ساختمان ها دراکوسیستم محلی و درپی آن مصرف انرژی دربناها را کاهش دهندودرتغییرات جریان انرژی ساختمانها نقشی تعیین کننده داشته باشد هدف اصلی این پژوهش بررسی نقش بامهای سبز به عنوان راهبردی درجهت ارتقا کیفیت زیست محیطی شهری ازمنظر معماران و برنامه ریزان شهری است این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی موردارزیابی قرارگرفته که نتایج اثربخش بودن نقش بامهای سبز درجهت ارتقا کیفیت زیست محیطی ازمنظر معماری پایدار را نشان میدهد دراین پژوهش ابتدا باتعریفی ازبامهای سبز اهمیت احضور آن درشهرهای امروزی بیان میشود و باتشریح پیشینه این اندیشه و انواع بامهای سبز شهری دربعداکولوژیکی اقلیمی محیطط زیست و اقتصادی فرهنگی به بررسی تاثیر این بامهای سبز پرداخته میشود

بام سبز ، منظرشهری ، ارتقا کیفیت زیست محیطی ، معماری پایدار