دز موثر دریافتی سالانه ناشی از رادن 222 و رادن 220(تورن)هوای داخلی استخر چشمه آبگرم گنو بندرعباس
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,163
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCER02_028
تاریخ نمایه سازی: 27 شهریور 1393
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: گاز رادن عنصر رادیواکتیو بی رنگ و بی بو می باشد که با ورود به سیستم تنفسی و با انتشار پرتو آلفا، باعث افزایش احتمال سرطان ریه در افراد می گردد. چشمه های آبگرم می توانند یکی از منابع انتشار گاز رادن باشند. با توجه به استفاده بسیاری از افراد از چشمه آبگرم گنو، اندازه گیری غلظت رادن کل و دز موثر مورد توجه قرار گرفت. مواد و روش ها: غلظت رادن کل هوای داخلی و زمینه در 6 مرحله در فصل زمستان 1390 و بهار 1391 توسط دستگاه پرتابل RTM 1688-2 اندازه گیری گردید. دز موثر دریافتی کارکنان و تفریح کنندگان توسط معادلات ارائه شده unscear نتایج: میانگین ژئومتریک و دامنه غلظت رادن کل (رادن 222 و رادن 220) هوای داخلی در فصل زمستان 94.2 bq/m3 و 30.06 bq/m3 و در فصل بهار 92.68 bq/m3 و (23.42-165.5 bq/m3) اندازه گیری گردید میانگین رادن کل در فصل زمستان و بهار 93.6±10.6 bq/m3 به ترتیب 6.4% و 36.7% از استاندارد (100bq/m3) Who و (148bq/m3) EPA کمتر می باشد. دز موثر دریافتی کارکنان 1.03±0.1mSv/y ، 94.85% از حد استاندارد 20mSv/y کمتر می باشد. نتیجه گیری: چشمه آبگرم گنو منبع انتشار گاز رادن می باشد. میانگین رادن کل فصل زمستان و بهار هوای داخلی بسیار نزدیک به حد استاندارد WHO می باشد. همچنین دز موثر دریافتی کارکنان و تفریح کنندگان کمتر از حد استاندارد می باشد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
یدالله فخری
کارشناس ارشد مهندسی بهداشت محیط و دانشجوی دکتری بهداشت محیط دانشکده بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان
امیرحسین محوی
دکتری بهداشت محیط دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران ایران
علی علیزاده
دکتری مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی،دانشکده بهداشت،دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان بندرعباس ایران
کاووس دیندارلو
دکتری بهداشت محیط،دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان بندرعباس ایران
عبدالحسین مدنی
دکتری اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس
عزیز رحیمی زاده
کارشناس ارشد ایمنی و بهداشت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان، بندرعباس
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :