ندا مغربی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات گروه برق-قدرت کرمانشاه ایران
غلامحسین شیسی - استادیار دانشگاه رازی گروه برق کرمانشاه ایران
شهرام کریمی - استادیار مجتمع عالی آموزشی و پژوهشی غرب گروه برق کرمانشاه ایران
حمدی عبدی - استادیار دانشگاه رازی گروه برق کرمانشاه ایران

دراین مقاله روشی برای یافتن بهترین مکان واحدهای تولید پراکنده متصل به شبکه براساس بهبود قابلیت اطمینان بهبود پروفیل ولتاژ وکاهش تلفات درسیستم توزیع ارایه شده است هدف ازاین مطالعه بکارگیری الگوریتم ژنتیک به منظور بدست آوردن گره مناسب برای جایابی تولید پراکندها ست الگوریتم ژنتیک مسئله اندازه و مکان بهینه را برای فیدرها و پست ها حل می کند تاثیر مدل بار نیز دراین کاربررسی شده است نشان داده میشود که مدل بار به میزان قابل توجهی برروی برنامه ریزی تولید پراکنده و جایابی بهینه آن درسیستم توزیع اثرمیگذارد بطوریکه مدل باروابسته به ولتاژ برای بارهای مسکونی صنعتی و تجاری درنظر گرفته شده یک سیستم توزیع شعاعی 13باسه نمونه نیز برای مشاهده نتایج بکارگرفته شده است نتیجه حاصل ازاین مطالعه اثربخشی روش پیشنهادی را درمقایسه با سایرتحقیقات نشان میدهد

الگوریتم ژنتیک/بهینه سازی /پروفیل ولتاژ/تلفات /تولید پراکنده