بررسی کارایی زائدات گیاه آفتابگردان در حذف کادمیوم از محلولهای آبی

سابقه و هدف : کادمیوم از جمله آلاینده هایی است که توسط آژانس حفاظت زیست آمریکا (USEPA) در زمره آلاینده های دارای اولویت قرار دارد. آلاینده های دارای اولویت، آلاینده هایی هستند که در صورت مواجهه با موجودات زنده می توانند باعث ایجاد سرطان، جهش زایی و ناقص الخلقه شوند. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر زائدات گیاه آفتابگردان در حذف کادمیوم از محلولهای آبی بوده است. روش تحقیق: این تحقیق یک مطالعه تجربی است که در مقیاس آزمایشگاهی انجام شده است. مطالعه روی 200 نمونه سنتیک در یک سیستم ناپیوسته انجام شده و اثر فاکتورهای زمان تماس (5، 10، 15، 30، 45، 60، 120دقیقه) ، PH (7،6،2،4) ، غلظت کادمیوم (15، 30و 60 میلی گرم در لیتر) و دوزهای جاذب (0/2، 0/6و 1 گرم در 100 میلی لیتر) بررسی شده است. و در نهایت نتایج توسط مدل های سنتیک تحلیل گردید. نتایج: براساس نتایج، راندمان حذف کادمیوم بعداز 24 ساعت 0/95 بوده است. PH بهینه در این تحقیق 6 به دست آمد. بیشترین میزان حذف در 5 دقیق اول اتفاق افتاد. سنتیک جذب کادمیوم توسط زائدات گیاه آفتابگردان از مدل درجه دوم باضریب همبستگی 0.999=2*R پیروی می کند. حداکثر ظرفیت جاذب 20/2 میلی گرم بر گرم بود. نتیجه گیری و بحث: نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که PHهای اسیدی و قلیایی منجر به کاهش میزان حذف می شوند با افزایش PH محلول از 2 به 6 کارآیی حذف کادمیوم افزایش یافته و در 7=PH دوباره کاهش می یابد. کارایی حذف کادمیوم با افزایش جرم جاذب افزایش و با افزایش غلظت اولیه کادمیوم کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

زائدات گیاه آفتابگردان ، محلول آبی ، کادمیوم ، سنتیک جذب