افزایش عمر پس از برداشت و بهبود فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز و پراکسیداز در گل بریدهی داودی ( Chrysanthemum morifolium L.)به کمک اسانس گیاهی،8 هیدروکسی کینولین و نانوذرات مس

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 601

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

TIAU01_643

تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1393

چکیده مقاله:

داودیChrysanthemum morifolium L.)جز گلهای شاخه بریدهی مهم دنیا است که امروزه رتبه دوم جهانی را پس از گل رز از لحاظ اقتصادی و کشت و کار دارا میباشد. یکی از مشکلات مهم این گل انسدادآوندی و بر هم خوردن تعادل آبی در این گل است. بدین منظور مطالعهای بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 10 تیمار اسانس گیاهی بادرنجبویه در 3 سطح ( 100و200و400 میلیگرم در لیتر)، 8-هیدروکسی کینولینسولفات در 3 سطح ( 200و400 و 600 میلیگرم در لیتر) و نانوذرات مس در 3 سطح ( 5و10 و 20 میلیگرم در لیتر) همراه با شاهد، در 3 تکرار، 30 پلات و 120 شاخه گل در آزمایشگاه پس از برداشت دانشکده کشاورزی در شرایط شدت نور 12 میکرومول بر ثانیه بر متر مربع، رطوبت نسبی 65 تا 70 درصد، دمای 20 تا 22 درجهی سانتیگراد و طول روز 12 ساعت انجام شد. در این آزمایش عمر گلجایی و فعالیت آنزیمهایPOD و SOD بررسی شد. در میان صفاتی که مربوط به پس از برداشت گلهای شاخه بریده میباشد، عمر گلجایی از مهمتریناین صفات میباشد. در این مطالعه مشخص شد که بیشترین اثر را روی این صفت، نانوذرات مس با غلظت 20 میلیگرم در لیتر بر عهده داشته است. اسانس بادرنجبویه در شاخص عمر گلجایی تفاوت معنیداری با نانو ذرات مس نداشته است. استفاده از این ماده با غلظت 400 میلیگرم در لیتر در کنار نانوذرات مس با غلظت 20 میلیگرم در لیتر توصیه میشود

نویسندگان

مونا باباخانی

دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت

داود هاشم آبادی

ستادیار و هیآت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت

بهزاد کاویانی

مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد رشت