مهدی سالک رحیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی هوافضا آیرودینامیک
محمود سالاری - استادیار دانشگاه جامع امام حسین (ع)- دکتری مهندسی مکانیک تبدیل انرژی

فرآیند گذار از جریان لایه ای به درهم در اکثر جریان های مهندسی رخ می دهد. هر یک از رژیم های لایه ای ودرهم دارای رفتارهای متفاوتی در ترمهای اتلافات انرژی اصطکاکی می باشند. تعیین درصد طولی ناحیه لایه ای وناحیه درهم و تخمین موقعیت شروع ناحیه گذار یکی از مهمترین خواسته های طراحان سیستم ها می باشد. عوامل مختلفی بر فرایند گذار موثر هستند . عامل گرادیان فشار یکی از سه عامل مهم و موثر می باشد. طراحان و تحلیلکنندگان دینامیک سیالات محاسباتی، تمایل دارند که از مدل های عددی دقیق تر و مناسب تر برای تحلیل جریان ها استفاده کنند. مدل های فرایند گذار که امروزه مطرح شده اند یکی از این نوع مدل های در مقابل مدل هایمتداول توربولانسی هستند. روش نسبتا جدیدتری که برای مدل سازی اینترمیتنسی مطرح شده است استفاده از یک معادله انتقال برای ضریب اینترمیتنسی است به گونه ای که در این معادله انتقال ترم تولید به گونه ای تعریف شود تا نتایج مدل بر نتایج مدل های تجربی منطبق گردد. مدل منتر و همکاران یک مدل چهار معادله ای است که دارای دو معادله برای پیش بینی موقعیت گذار و تغییرات اینترمیتنسی و دو معادله برای مدل سازی ناحیه توربولانسk-ω-SSTجریان است. این مدل بهTransition-SSTمشهور است.

مدل گذار، گرادیان فشار، شدت توربولانس،ضریب اصطکاک سطحی